Soms is het er en dan weer niet. Inspiratie laat zich niet dwingen. Als een kunstenaar geen inspiratie heeft, voelt hij zich machteloos. Duurt deze toestand te lang, dan kan hij zelfs depressief worden. Zo is het ook bij de schrijver, de programmamaker, de banketbakker en elk beroep dat vanuit inspiratie werkt.  Alles kan ons inspireren: een glimlach van een kind, een beeld dat we zien, iemand die iets geweldigs zegt en niet te vergeten de natuur. Inspiratie is bezieling. Het woord ‘bezieling’ zegt het eigenlijk al: je Ziel spreekt tot je. Inspiratie, heerlijk als je dat hebt! Het kan er echter alleen zijn, als je tijd hebt voor je Ziel. Als je de vrijheid neemt om je niet door je dagelijkse dingen in beslag te laten nemen. Dagelijkse zaken zullen er altijd zijn, vandaar dat ze dagelijks heten.

Je hoeft er niet zoveel voor te doen om met je Ziel te praten. Dat kan tijdens het douchen, aankleden, stofzuigen, wandelen, eten koken, muziek luisteren, autorijden, naar tv kijken en niet echt kijken en … vul zelf maar in. De enige voorwaarde is dat je tijdens zo’n activiteit niet aan iets speciaals denkt. Je gedachtestroom ook echt laat stromen, vaak weet je achteraf niet meer waar je aan hebt gedacht. Kijk dat is nu de ideale  situatie voor inspiratie!

De laatste weken had ik geen inspiratie om te schrijven.  De zaken die in mijn dagelijkse leven speelden, namen me in beslag. Wat was dat dan? Met name datgene dat  er met mensen om me heen gebeurde. Een ingewikkeld rapport, dat binnen twee weken klaar moest zijn. Waar eigenlijk een maand voor staat, tenminste als je alle dagelijkse werkzaamheden gewoon door wilt doen. Een blessure aan mijn been die onnoemelijk zeer deed – bleek een gescheurde kuitspier te zijn.  Tja, laat ik het hier maar bij houden, in ieders leven speelt soms zoveel dat we even geen tijd hebben om naar onze Ziel te luisteren.

Gelukkig zijn mijn Ziel en Ik één, zodat mijn Ziel er alle begrip voor heeft als ik even geen aandacht aan haar kan schenken. Maar dat moet natuurlijk niet te lang duren. Anders ontstaat er zo’n sterke innerlijke drang in mij dat ik wel móet luisteren. Elke week presenteer ik zeven radioprogramma’s. Met zoveel ervaring kun je wel even op de ‘automatische piloot’ gaan, maar dat bevredigt me toch ook weer niet. Juist de aandacht die ik besteed aan de voorbereiding geeft me voldoening en plezier. Het is nu vijf jaar geleden dat ik startte met radio maken. Vijf jaar lang word ik geïnspireerd, maak en presenteer ik de programma’s elke week weer met ontzettend veel enthousiasme.

Wat is nu de moraal van dit verhaal? Is het een verontschuldiging dat ik je een tijdje in de steek liet? Dat ik je geen bonbon of snoepje vanuit mijn Ziel heb gepresenteerd? Of gewoon om te zeggen: ik ben er weer! Het duurde even, maar nu weet je waarom dat was.

Ik krijg dagelijks mails van Zielsverwanten, zo noem ik de mensen die ik ontmoet of die naar mijn programma’s luisteren. Zij vertellen hoe ze geïnspireerd worden door wat ik vertel. Hoe hun leven er luchtiger en eenvoudiger door geworden is. Zoals: ‘Lieve Daisha, Wat een mooie uitzending: Informatie die je echt moet weten.’ of  ‘…de steun die je geeft is bijna niet in woorden te vatten.’  ‘…kreeg ik zo’n ingeving dat ik niet zo onzeker moet zijn over mijn toekomst. Maar soms word je dat gewoon door alles wat een mens meemaakt.’ of ‘Wat heeft onze ontmoeting gisteren me goed gedaan!!’ Luister maar eens via www.radiomerlijn.nl

Ieder die ik ontmoet,ontmoet ik van Ziel tot Ziel. Of dat nu persoonlijk is, via de chat of als ik weet dat je luistert, er is geen afstand, het is een verbintenis vanuit mijn hart. Of je nu boos op me bent – dat kan namelijk ook als ik je heb geraakt – of dat je heel veel van me houdt en alles dat daar tussen is:  ik ervaar je als mijn Zielsverwant. Je inspireert me, je voedt me, je geeft me energie! Of anders gezegd, door er te zijn voor jou vervul ik mijn levens missie en daar krijg ik energie van. Mensen vragen me wel eens of ik geen tijd voor mijzelf nodig heb. Maar alles dat ik doe, hoe druk ik ook ben, ís tijd voor mijzelf.

Bruno Groening zei:  De invloed van geestelijke krachten is groter dan door de meeste mensen wordt aangenomen. Ik vergelijk de mens met een batterij. In het dagelijkse leven levert ieder kracht in. Het geloof in het goede is hiervoor evenzeer voorwaarde als de wil tot gezondheid. De mens is overal omgeven door genezende golven, die hij slechts hoeft op te nemen. Volgens Bruno Groening bestaat er geen ongeneeslijke ziekte. De genezingen vinden plaats langs geestelijke weg en zijn daarom niet gebonden aan het materiële lichaam. Zie voor meer informatie www.bruno-groening.org

Bruno Groening verbrandde uiteindelijk van binnen door zijn innerlijke vuur, zijn krachten,  doordat hij geen mensen meer mocht healen. Ik weet zeker dat het mij ook zo zal vergaan als ik niets meer voor de mensheid mag of kan betekenen. Gelukkig kan ik dankzij de nieuwe technologie tot aan mijn dood radio blijven maken, bloggen, Skypen, U-Streamen, schrijven, lezingen geven en ga zo maar door.

Heb je een partner, een ouder, een kind, die leeft vanuit inspiratie? Die leeft omdat hij of zij er voor anderen wil zijn en daarvoor anderen nodig heeft? Als kind, partner of ouder van zo iemand moet je de aandacht van die persoon met vele mensen delen. Begrijp dan dat het niet is dat hij of zij geen aandacht aan je wil schenken, het is omdat deze persoon niet anders kan. Zou je toch verlangen om zijn of haar aandacht te beperken tot het gezin of de familie, dan zal het innerlijke vuur hem verbranden.

Lieve Zielsverwant, ik verheug me op onze volgende ontmoeting!
Veel liefs,
Daisha