Het is eerste Kerstdag 25 december 1900, een Engel wordt geboren. Op deze eerste Kerstdag 1900 wordt Theodora Wilhelmina Holtus, roepnaam Door, geboren. Waarschijnlijk heb je nog nooit van haar gehoord. Deze Engel brengt zoveel liefde in de wereld dat zij honderden mensen inspireert die haar navolgen.

Toen ze 19 jaar oud was trouwde ze met een andere Engel, Hermanus Philippus Hengeveld, roepnaam Herman,  geboren op 19 juli 1897 – 22 jaar oud. Samen gaven zij vol liefde achttien Zielen de mogelijkheid om als mens hun eigen leven hier op aarde te mogen leven. Het gezin dat deze twee liefdevolle Engelen vormden werd een stevige basis voor niet alleen de achttien kinderen, maar velen- zoals eerder al genoemd – honderden mensen.

Mijn Oma en Opa waren tot op de dag van mijn Opa’s dood in 1961 verliefd op elkaar. Je zou het Liefde kunnen noemen, maar het was meer dan dat. Hun liefde naar elkaar was zo groot dat de kinderen aan liefde sowieso niets tekort kwamen. Maar elk kind mocht ook zijn hoe hij of zij was, welk karakter ze ook hadden. En je begrijpt dat achttien kinderen ook achttien verschillende karakters hebben. Soms waren er enkele overeenkomsten tussen twee of drie van de kinderen, maar door hun begeleiding naar volwassenheid werd ieder een eigen persoonlijkheid.

Een echt Thuiskomen!

Zoals het nu eenmaal in het leven is waren er regels. Met name hoe onderlinge taken werden verdeeld. Nee, eigenlijk hoe alles in het gezamenlijke huishouden werd verdeeld: het slapen, het eten, etc. In het kleine huis dat ze hadden, met slechts vier slaapkamers, was er ook ruimte om je even terug te trekken. Dat was de zogenaamde ‘mooie’ kamer. Deze werd ook gebruikt om toneelstukjes in te studeren, of voorbereidingen op de feesten die er altijd weer waren.

Altijd was er wel iemand jarig. En op een gegeven moment kwamen er bruiloften, jubilea, etc. Elk jaar waren er wel een paar feesten, waarop gedichten werden voorgelezen, toneelstukjes werden opgevoerd. Ook individueel kreeg ieder kind genoeg aandacht.

Wie er ook kwam, een vriend, vriendin, kennis, iedereen werd opgenomen in de gezelligheid. ’s Avonds als de kleintjes naar bed waren werd er gekaart, spelletjes gedaan, gelezen, huiswerk gemaakt en/of gewoon gezellig gekletst. Vader maalde de koffie in zo’n ouderwetse koffiemolen, en werd er koffiegezet.

Regels en vrijheid

Wilde een van de kinderen studeren, dan zorgde mijn Opa ervoor dat daar geld voor was. Had men geen zin om te studeren, geen enkel probleem. De keuze die ze maakten hoe ze hun leven wilde leven werd altijd gehonoreerd. Er waren regels, maar ook enorm veel vrijheid.

Raakte je zwanger voordat je getrouwd was? Dan werd ervoor gezorgd dat je in een eigen warm nest je kon settelen. Ofwel dat je in liefde je gezin kon beginnen. Mijn Opa met de oudere zonen timmerden, verfden, knapten op, als dat nodig was om in een aangename woning te beginnen. Mijn Oma zorgde met de oudere dochters ervoor dat er gordijnen, huishoudelijke spullen, etc. waren.
Zo hoefde geen van hen zorgelijk een eigen gezinnetje te beginnen. Ik praat nu over de jaren dertig tot en met vijftig van de vorige eeuw. Geen tijd dat er welvaart was. Samen zorgden mijn Oma en Opa ervoor dat ze niets te kort kwamen.

Rituelen

Ik logeerde regelmatig bij mijn Oma en Opa. We lagen dan met z’n vijven in een twee persoons bed over dwars. Degene die in het midden lag, gaf aan welke richting we uitlagen. Ik was dan de gelukkige die in het midden mocht liggen, zodat ik altijd kon liggen hoe ik wilde, of op mijn linker- of rechterzij. ’s Nachts ben ik nogal beweeglijk, ik had al heel jong reuma, door de pijn moest ik dan bewegen.

Zaterdags, na het avondeten was er altijd hetzelfde ritueel. Er werd dan een grote teil in de keuken-woonkamer gezet, en werden de kleintjes (tot ongeveer zeven jaar) gewassen. Mijn Oma waste ze en mijn Opa droogde ze af. Nog even een verhaaltje en wat drinken, en dan gauw naar bed.

Er was geen badkamer in het huis, de groten gingen daarom wekelijks naar het badhuis. Terwijl de jonge kinderen werden gewassen, hadden de oudere kinderen de afwas gedaan en alles opgeruimd. Mijn Oma bakte een heerlijke cake of taart voor bij de koffie. En er was altijd wat te snacken op zaterdagavond.

Ze werkte nooit

Op zondag ging mijn Opa met de zes jongens allerlei activiteiten ondernemen. En de twaalf meisjes hadden activiteiten met mijn Oma en de oudste meisjes. Om aan het einde van de middag weer allemaal bij elkaar te komen om gezamenlijk wat te doen.

Naar mijn gevoel deed mijn Oma nooit wat. Hoe dat kwam? Zij had overal alle tijd voor. Het eten werd zittend aan de keukentafel voorbereid en dan luisterde ze naar de belevenissen van de kinderen. Of ze hielp met hun huiswerk en/of luisterde naar de problemen van de kinderen. Alles deed ze aan die tafel, kleren naaien, boodschappenbriefjes maken, enz. Zoals een vrouw dat kan, drie dingen tegelijk: werken, luisteren en feedback gevend.

In die tijd, de jaren dertig, had mijn Oma al een planbord. Het bord hing aan de muur met de namen van de kinderen erop. Onder hun naam werd een klein briefje gehangen, waarop stond wat ze die dag in het huishouden moesten doen.
Mijn moeder was de tweede van het gezin, ze kreeg meestal de taak om wat in het huishouden te doen. Mijn moeder deed echter liever boodschappen. Daarom zorgde ze ervoor dat ze als eerste uit school thuiskwam en ging dan de briefjes verwisselen, zodat zij boodschappen mocht doen. Mijn Oma deed net of ze niets zag, behalve als het te gek werd, als ze dit dagen achter elkaar deed. Dan werd ze tot de orde geroepen.

Mijn Oma deed wel vaker of ze niets merkte, terwijl ze alles zag. En greep pas in wanneer het escaleerde, zoals soms bij een ruzie tussen de kinderen. Ook kon ze soms erg mopperen, je begrijpt dat het ook wel eens teveel voor haar werd. En dan zei mijn Opa: ‘Door, wat is er, waar kan ik je mee helpen?’
Al gauw herstelde ze zich dan, of gaf aan wat haar teveel werd.

Wees de Koningin

Mijn Oma maakte de kinderen beneden bed-klaar. Mijn Opa bracht je naar bed en gaf elk kind een kruisje op het voorhoofd. Een zegening voor de nacht, zodat nachtmerries uitbleven en je weer gezond op zou staan.
Als een kind gebogen liep dan kwam mijn Opa voor je staan, en zei: kin omhoog, schouders naar achteren, borst vooruit, jij bent een Koningin (of Koning), wees trots op jezelf!

Soms zag ik als kind het leven als zwaar, ook door wat ik met mijn helderziende gaven zag. En kon dan ook erg gebogen lopen. Hij heeft mij geleerd om inderdaad trots te zijn op mezelf, om als een Koningin te zitten of te lopen. Probeer het maar eens, wanneer je dit regelmatig tegen jezelf zegt en zo’n houding aanneemt, groeit je eigenwaarde!

Eén grote familie

Uit deze twee mensen zijn achttien kinderen voortgekomen, die allen zijn getrouwd. De partners zijn net zo geïnspireerd geraakt door de liefde van hun schoonmoeder en schoonvader als ik zelf ben. Zij kregen samen 65 kleinkinderen, die nu ongeveer mijn leeftijd hebben of wat jonger zijn. Zij zijn getrouwd en hebben kinderen gekregen, en er zijn zelfs al achter-achter kleinkinderen. Deze honderden nakomelingen zetten liefdevol voort wat deze twee Engelen zijn begonnen.
(Op de foto hiernaast zijn de 18 kinderen met partner.)

Ook al kennen we elkaar niet (meer) persoonlijk, er is een Facebook-familie pagina, waardoor we nog steeds regelmatig van elkaar horen. De liefde die daar vanaf straalt is zo tastbaar, dat het niet anders kan dat wij 120 jaar later nog steeds voortzetten wat op Eerste Kerstdag 1900 als zaadje is gestart.

Was mijn Oma zo liefdevol omdat ze in haar jeugd veel liefde had gekend? Nee, helaas was haar jeugd niet zo rooskleurig. Haar moeder stierf toen ze nog jong was. Zij nam het daarna op zich om de andere kinderen een veilig thuis te geven. Zij zorgde ervoor dat ze naar school konden, wat ze zelf heel graag had gewild.

Eigenlijk zou ik een heel boek kunnen schrijven over deze twee bijzondere mensen. En misschien doe ik dat ook nog wel eens. Nu vertel ik je dit om te laten zien hoeveel invloed je als één persoon kan hebben. Hoe je met anderen omgaat en hoe je in het leven staat, heeft invloed op niet alleen je nakomelingen maar ook op anderen. Die invloed is enorm groot, groter dan je zelf voor mogelijk houdt.

Toen mijn Opa in 1961 stierf, een eenvoudige handarbeider, was de grote Sint Jan de Doperkerk op de Hoflaan in Arnhem zo vol dat de mensen zelfs moesten staan. Zoveel inspirerende invloed heeft mijn Opa op iedereen gehad.
Mijn Oma stierf in januari 1981, helaas was ze laatste jaren dement.

Start van de Gouden Eeuw

Het is bijna Kerst 2020, gisteren kon men de Ster van Betlehem aan de hemel aanschouwen. Helaas was er dichte bewolking, dus heb ik de ster niet kunnen zien. Toch kon je deze ervaren, de sfeer op aarde was anders. Onrustig alsof er iets staat te gebeuren, iets groots!

Door astrologen wordt het de Grote Conjunctie, ofwel de start van de Gouden Eeuw, genoemd. Jupiter en Saturnus staan zo dicht bij elkaar dat het net één ster lijkt, ze staan zelfs in één lijn met de aarde. De stand van deze planeten moet ook zo zijn geweest toen Jezus werd geboren.

Je hebt er vast wel over gehoord: op 21 december 2020 kwamen de winterzonnewende en de Betlehem Ster samen. De terugkeer van het Licht, en de aankondiging van een transformatieproces bij de mens en op aarde. Het langverwachte Aquarius tijdperk – het Waterman Tijdperk – is gestart.

Een tijdperk van groeien naar een hoger bewustzijn, zelf ontplooiing, vrijheid, optimisme, het ontwaken van je derde oog. En van verbinding tussen mensen en volkeren. In plaats van de nadruk op je gender, seksualiteit, kleur, leeftijd, religieuze of culturele achtergrond, gaat het de Waterman meer om wie jij als mens bent. Net zoals de twee Engelen waarover ik schrijf al in de praktijk brachten!

Hoort zegt het voort !

Lieve groet,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!