De helderziende Edgar Cayce (1877-1945) kreeg veel informatie door over de Ziel. Over het ontstaan van de Ziel en haar pad hier op aarde. Dit is wat hij er over zegt: Bij het bouwen van de Ziel waren betrokken:
– geest, die kennis had van zijn eenheid met God,
– het handelend beginsel, mentale kracht,
– het vermogen die handeling van de mentale kracht te ervaren, gescheiden van God.

Aldus ontstond een nieuwe enkeling, afhankelijk van, en spruitend uit God. Maar bewust van een bestaan buiten Hem. De nieuwe enkeling kreeg, noodzakelijkerwijze, de macht zijn handelingen zelf te bepalen en te kiezen. Zonder vrije wil was hij een deel van de mentale kracht van God gebleven. En daardoor niets anders kunnend ondernemen dan Zijn gedachte.

De mentale kracht, spruitend uit God, zou vanzelfsprekend Zijn gedachten uitvoeren. Tenzij deze in een andere richting werden gestuurd. Het vermogen om de mentale kracht in een andere richting te sturen, noemen we het bewustzijn van de persoon. De annalen van dit bewustzijn, die vrije wil, begonnen toen de mentale kracht haar verlangen voor de eerste maal uitdrukte. Dat was het begin van de Ziel.

De vorming van onze Ziel

De kern van de Ziel was in evenwicht. Er waren gelijke hoeveelheden positieve en negatieve krachten. Dat bracht een harmonische werkzaamheid met zich mee:
– De positieve krachten begonnen, doordrongen, stuwden vooruit.
– De negatieve krachten ontvingen, voedden, wierpen uit. Die handeling doorliep dezelfde trappen als de gedachte: men nam waar, men dacht na, men opperde een mening.

De Ziel bestond uit twee bewustzijnsstaten:
1) die van de geest, met zijn kennis van zijn eenheid met God,
2) die van de enkeling, met zijn kennis van alles wat hij ondervond.

Het plan voor de Ziel was een kringloop van ervaringen. Onbegrensd in omvang en duur, waardoor de enkeling de schepping in al haar aspecten zou leren kennen, naar eigen goeddunken. De kringloop zou rond zijn als het verlangen van de wil niet verschillend meer was van Gods gedachte.

Het individueel bewustzijn zou dan samensmelten met het bewustzijn van eenheid met God. En de Ziel zou naar haar oorsprong terugkeren, als de metgezel van God. Zoals haar eerste bestemming was. In die toestand behoudt de Ziel haar gevoel van individualiteit en weet ze dat ze uit vrije wil handelt als een deel van God. Tot deze toestand bereikt wordt, zal de mens geen metgezel zijn in de echte betekenis van het woord.

Wat is Karma?

‘Het is mijn karma.’ Dit is een van de meest onjuiste opvattingen over karma is, dat er niets aan te doen zou zijn. Hoe verschrikkelijk onze situatie ook is, we kunnen altijd wel iets doen. Al is het maar er zo goed mogelijk mee om te gaan, met geduld, een glimlach en een liefdevol hart.

Eens breekt het moment aan dat we dat zware deel van ons levenspad achter ons kunnen laten. En dan het liefst zonder bitterheid. Bedenk dat niemand je dit heeft aangedaan. Het is het gevolg van je handelingen, gedachten en woorden. Bedenk dat de moeilijkste situatie een kans in zich heeft om te overwinnen. Waardoor je jezelf naar een hoger niveau brengt dan ooit tevoren!

Wij zijn Scheppers

God is Liefde. Liefde bestaat niet op zichzelf. Liefde geeft. Zo gaf God van zichzelf en schiep ons: Hij gaf ons Leven. In het begin waren we één met Hem. We waren niet God, we waren een vonk van Zijn Licht.
Als een vonk van God waren we een vonk van Liefde. Indien we wensten te tonen dat we Zijn kinderen waren, kinderen van de Liefde, dan moesten we Liefde geven. We konden ook scheppen, juist zoals Hij. Het vermogen te scheppen behoorde tot onze stand als kinderen van God. De bedoeling was dat we samen met God zouden scheppen. Dat was Zijn plan.

Opdat we waardige metgezellen zouden zijn, gaf Hij ons de vrije wil, zodat we zelf konden kiezen. We konden kiezen en het gevolg werd vastgelegd in ons Zielenlichaam, dat onze individuele geest is. Maar we hadden nog geen individuele geest.

We hadden nog geen gevoel van ons Zelf. We hadden nog geen individuele ervaringen opgedaan. Al waren we een deel van het geheel, we waren er niet bewust van. Alleen door ervaring konden we onszelf ontdekken, konden we bewust worden van onszelf, van onze individualiteit.

Waar zijn we onderweg verkeerd afgedraaid?

Toen we bewust werden van onze kracht, dwaalden we van Gods plan af. We werden opstandelingen. We daagden God uit door onze Ziel in stof te projecteren, en zo werden we gewaar dat we konden scheppen zonder de krachten van de geest der waarheid. We werden steeds materialistischer en zelfzuchtiger (iets in bezit nemen is het tegenovergestelde van geven). We verloren het gevoel van eenheid met de Vader. Het doel van onze schepping – metgezellen te worden van de Vader – was bezoedeld.

We moesten de lange weg terug naar Hem aanvangen. Leren onze menselijke geest en onze wil scheppend te gebruiken in plaats van egoïstisch. Lief te hebben in plaats van te haten, geduldig te zijn en vertrouwen te hebben. Hier komt reïncarnatie tevoorschijn. Het duurde duizenden jaren vooraleer we geraakten waar we vandaag zijn, en het kan een oneindigheid duren vooraleer we tot God terugkeren als waardige metgezellen.

Kind van God

Edgar Cayce haalde deze zin uit de Bijbel vaak aan: God houdt zoveel van de wereld dat Hij niet wil dat één van ons verloren gaat. Daarom geeft Hij ons zo veel kansen. We zijn dus allen broeders en zusters die proberen hun Ziel te ontwikkelen, elk op zijn of haar manier. De aarde werd de plaats waar we dat in de praktijk moesten brengen. Hier kunnen we tonen wat we geleerd hebben in andere levens en in andere dimensies van bewustzijn, vertegenwoordigd door de planeten.

Dit betekent niet dat ons zonnestelsel geschapen werd voor de ontwikkeling van de mensheid. Toen God het heelal schiep, wist Hij niet dat de geest van de mens opstandig zou worden, ofwel Zijn plan zou verlaten. Aangezien Hij ons de vrije wil had gegeven, was Hij zich wel bewust van die mogelijkheid.

God uitdagen…?!?

Toen men de slapende Cayce vroeg of het de bedoeling was dat Zielen een deel van de aarde zouden worden en er binnendringen, antwoordde hij: “Er zijn ook bewustzijns die niet hebben deelgenomen aan, noch een deel zijn geweest van het stoffelijk bewustzijn van de aarde. Zoals de Engelen, de Aartsengelen, de Meesters.”

Er is een samenwerking tussen de mens op aarde en de planeten, de zon en de maan. “… de zon, de maan en de planeten krijgen hun marsbevel van de Goddelijke, en ze voeren die uit. Alleen de mens kreeg de vrije wil. Hij alleen kan God uitdagen. Weet dat je ongehoorzaamheid op aarde weerkaatst wordt op de hemellichamen en zo Gods bevel beïnvloedt. Want jullie – als zonen en dochters van God – dagen God UIT.

Metgezellen van God

We zijn een Ziel die tijdelijk in een lichaam verblijft. Het doel van ons bestaan is metgezellen van God te zijn. De gebeurtenissen die wij op dit moment in ons leven ervaren zijn het gevolg van gedachten, handelingen en keuzes uit het verleden. Het verdriet, de teleurstellingen, de beperkingen en de pijn die we ervaren zijn kansen om nieuwe beslissingen te nemen die verstandiger zijn, waardoor onze hele toekomst verandert.

Als alles je te veel wordt, stel dan minder hoge eisen aan jezelf. Zoek in je leven het evenwicht tussen zwaar en licht, serieus en dwaas, werk en spel, doelgericht en onzinnig. Maak een lange wandeling, leer een liedje voor onder de douche, of vertel een grap aan je vrienden.

‘Zoek en gij zult vinden, bid en u zal worden gegeven.
Klop en de deur wordt voor u opengedaan.
Het is uw geboorterecht, uw doel en uw bestemming die u kunt bereiken!’

Blijf geduldig en ontspannen, wees tevreden maar nooit voldaan. Tevredenheid geeft een bepaalde energie die we nodig hebben als we willen slagen zonder onszelf uit te putten. Voldoening impliceert aanvaarding van de dingen zoals ze zijn. Als we willen groeien naar een hoger bewustzijn moeten we blijvend proberen verder te gaan dan ons huidige niveau. En doe dat met een geduldige en tevreden energie.

Zoek en vindt het Licht

Een ander probleem waar we ‘onderweg’ vaak op stuiten is angst voor het kwaad. Als we de helft van de tijd die we besteden aan angst, zouden besteden aan het zoeken naar het ‘licht’, dan zouden we dit allang hebben gevonden. We zouden in ieder geval kunnen inschatten met welke krachten we op één lijn bevinden.  En het kwaad zou overwonnen worden. Immers niet de hele reis is een worsteling met het kwaad. Een groot deel ervan is het steeds vertrouwder raken met het Licht.

Zoek er zelf naar met je diepere Zelf. Het diepere Zelf is soms zo natuurlijk dat we het vaak over het hoofd zien. We maken er een té ingewikkelde voorstelling van. Bijvoorbeeld een soort engelachtige figuur met wie we niet helemaal in contact kunnen komen. Het diepere Zelf kijkt met dezelfde ogen, hoort met dezelfde oren en leeft in hetzelfde lichaam. Dat diepere Zelf is de IK, maar groter dan het beeld dat je van jezelf hebt. Jij bent het, het is je betere IK.

Elke Ziel komt in deze wereld gesterkt door overwinningen of verzwakt door de nederlagen van vorige levens. Haar plaats in deze wereld als voertuig wordt bepaald door eer of schande, door de vroegere verdiensten of vergrijpen. De plaats van de Ziel in het nieuwe aardse leven wordt bepaald door de eerdere levens.

Invloed van ons zonnestelsel

Hoe beïnvloedt onze ongehoorzaamheid het zonnestelsel? “Hoe zou de zon wel het andere leven op aarde beïnvloeden en niet het leven van de mens, of de aandoeningen van de mens? Aangezien de zon als heer over dit zonnestelsel werd geplaatst, schijnt het dan niet redelijk dat zij invloed heeft op de bewoners van de aarde, op planten en op het minerale leven op aarde?…

Hoe meer je bewust wordt van je verwantschap met het heelal… hoe meer het je kan helpen, hoe meer je kan steunen op de God-kracht in jou; en nog groter je verantwoordelijkheid voor je naaste. Want zoals je de kleinste behandelt, zo behandel je je Schepper; zo ook behandel je de zon die de herrie door jou opgewekt, weerkaatst; zo ook [ben je verantwoordelijk voor] aardbevingen, oorlogen en haat, en voor de invloeden die zich in het dagelijks leven laten voelen.”

Ik, Daisha, adviseer mensen die zich onrustig voelen om de zonneactiviteit in te gaten te houden. Zonnevlammen kunnen een onrust veroorzaken in de mens. Maar toen ik bovenstaande uitspraak van Edgar Cayce las bedacht ik dat het ook wel eens andersom kan zijn. Worden de mensen onrustig door de Zonnevlammen? Of worden de Zonnevlammen juist veroorzaakt door de menselijke onrust en agressie? In de boeken van Anastasia van Vladimir Megre wordt er ook gesproken over dat de Zon eerder een spiegel is van de menselijke energie en niet zomaar vanuit zichzelf uitbarstingen heeft.

Hoe kan die wederzijdse invloed worden uitgelegd?

Als je een oud-leraar ontmoet, iemand met wie je op vriendelijke voet leefde. Iemand met wie je veel deelde, dan verandert de manier waarop je je emoties uitdrukt. Je uiterlijk kan veranderen, je manier van handelen, je manier van spreken, dit alles wegens de banden die je mentaal naar hem toe hebt opgebouwd. Je oud-leraar kan veranderingen in jou aanvoelen. Als je een probleem hebt, kan hij voelen dat er iets mis is. Hij kan bezorgd zijn om jou; het nieuws kan hem droevig maken, kan hem boos maken. Zo is het ook met onze verbondenheid met de Zon.

Edgar Cayce geeft nog een ander voorbeeld: Wanneer verscheidene mensen hetzelfde onderwerp aan verschillende universiteiten studeren, zal elk van hen er op zijn eigen manier over spreken. Iemand die naar Harvard gaat, spreekt niet hetzelfde over het onderwerp als iemand van Yale, of als iemand van Oxford. Elk van hen draagt in hem de trillingen die worden geschapen door zijn werkzaamheid in die omgeving.

Zo zijn astrologische verblijven verantwoordelijk voor trillingen of indrukken op de enkeling. Als dus een planeet waar bij we ons een bepaalde tijd ontwikkelden de aarde nadert, moeten we met twee invloeden rekening houden. De eerste invloed komt door de natuurlijke aantrekking tussen de twee hemellichamen, de tweede door wat wij als Ziel zijnde bij die planeet opgebouwd of ontwikkeld hebben.

We zijn met elkaar én met God verbonden

Laten we het volgende in onze gedachten houden: ten eerste dat God ons rechtstreeks zal onderrichten. Als we met Hem verbonden zijn, zijn we nooit meer aan onszelf overgelaten. Ten tweede beginnen we, naarmate we de elementen van ons ideaal bestuderen en toepassen, het in ons systeem op te nemen: lichaam, intellect, hart en Ziel.

Deze opname leidt tot een transformatie. De transformatie die onze tegenstrijdigheden van lichaam en Ziel, menselijk en Goddelijk met elkaar verzoent. God verblijft dan in ons, en wij houden Hem gezelschap.

Lieve groet,
Daisha

Bron – gedeeltelijk: Het boek van John van Auken ‘Steeds opnieuw geboren worden.’

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!