In oude tijden had men Inwijdingsscholen. Dit al vanaf zo’n tienduizend jaar geleden. De inwijding hield allerlei beproevingen in, zowel op fysiek, emotioneel en geestelijk gebied. De inwijding was een constante beproeving om vervolgens in het hiernamaals een plaatsje in het Paradijs te mogen innemen. De beproevingen waren afgestemd in hoeverre men zijn of haar bewustzijn-ontwikkeling op dat moment was. Wanneer men vele beproevingen had doorstaan werd men ingewijd in de Grote Mysteriën des levens.

Het gaat niet om het leerproces, maar om de ervaring!

Het was een grote eer om tot de Mysteriën van het leven te worden toegelaten. Maar voordat je werd toegelaten werd je ego (ofwel een te groot ego) volkomen afgebroken. Het lijden dat men moest doorstaan was ter zuivering van de Ziel.
Door de meest bizarre en heftige beproevingen te doorleven werd de Ziel van vele smetten gezuiverd. Zodat diegene ook al op aarde het Paradijs mocht ervaren. Het eeuwige heil was dus niet alleen voor als je gestorven was, maar kon je ook al in het fysieke leven ervaren.

Men moest niet iets leren, maar puur ervaren en daardoor leerde men. Er werd gezegd dat de ingewijde vermoeiende reizen, allerlei verschrikkingen, verdriet, schokkende belevenissen, angstzweet, beschuldigingen, verbijstering en vreselijke pijnen zou ervaren.

Contact met de Goden…

Diegene die dit alles had doorleefd, kreeg uiteindelijk een win-win-situatie. En op aarde een gelukkig leven én na de dood. Er werd zelfs gesteld dat door de inwijding in de Mysteriën de Ziel opgeheven werd en haar deed samensmelten met de wereld van de Goden. Zelfs direct contact had met de Goden en elke Ziel.

Er werd beloofd dat, als men op een gegeven moment naar de andere wereld overgaat, er een wonderschoon licht je tegemoetkomt. Je wordt ontvangen met zang, dans en vol vreugde. Waarbij de vrijheid van de Ziel zodanig is dat zij overal heen kan gaan. En vrij kan besluiten om na alle beproevingen een Engel voor de mensheid, zowel op aarde als in de hemel, te zijn.

Het omvat alles!

Ons leven kan je het beste zien als de Inwijdingsweg van vroeger. Tenminste zo beleef ik mijn leven, niets is mij bespaard gebleven. De soms ontzettend vermoeiende levensreis, de verschrikkingen, verdriet, schokkende belevenissen, beschuldigingen, verbijstering en dagelijks – nog steeds – vreselijke pijn. Zowel op fysiek, emotioneel en geestelijk level.

Vanaf mijn geboorte ben ik jaarlijks ziek geweest. Soms heel heftig, ik heb in de 76 jaar dat ik leef al negen keer op sterven gelegen. Elke keer zo erg, dat ik vele keren te horen kreeg dat ik nog maar een paar dagen te leven had. Of de keer dat ik een week in coma heb gelegen, en er geen hoop op verbetering was.

Let wel, dit wordt geen zielig verhaal! Dus wat ik nu vertel: heb alsjeblieft geen medelijden met me. Je kunt me beter feliciteren, want het heeft me gemaakt als degene die ik nu ben. Mijn innerlijke ontwikkeling is door wat ik in mijn leven heb meegemaakt continu doorgegaan. Geen dag heeft het stilgestaan!

Begrijpen door te ervaren.

Niet alleen door mijn ziekten…  Ook in het zakenleven kende ik enorme hoogtepunten en heftige dieptepunten. Het lijkt wel alsof in mijn leven alles heftig moet zijn. Ik ben nu voor de vierde keer getrouwd, ook op relatie-gebied heb ik veel meegemaakt.

Het mooie van dit alles dat ik kan begrijpen wat het is om depressief te zijn. Om niet meer te willen leven, omdat je het leven op dat moment niet aankan. Ik kan begrijpen hoe het is om lamgeslagen te zijn, ten onrechte beschuldigd te worden. Om er niet bij te horen, elke emotie die een mens kan hebben heb ik doorleefd. Dat is het mooie van iets ‘door’leven, mijn leven ging daarna gewoon weer verder!

De chronische ziekten leerden mij dat ik baas moet blijven over mijn eigen lichaam. Wanneer men mij medicijnen voorschreef – of voorschrijft – en het voelt niet goed, neem ik ze niet. Niet dat ik wist wat dan wel goed zou zijn, dat ontdekte ik pas daarna.

Vele beproevingen

Om je een kort beeld te geven wat de fysieke ‘beproevingen’ waren: met 2 jaar ernstige kinderverlamming, het was ook de eerste keer dat ik op sterven lag. Hierdoor is mijn coördinatie qua armen/benen verstoord. Heel onhandig met zwemmen, maar geen probleem: ik zwem op z’n hondjes.

Vanaf mijn 4de lag ik tot ongeveer 12 jaar bijna elk jaar in het ziekenhuis. Dit vanwege hoge koortsen, niet te traceren ziekten of het knippen van mijn keelamandelen. Soms zodanig heftig ziek dat er voor mijn leven werd gevreesd. Met 10 jaar onderging ik een ernstige en pijnlijke darmoperatie (net op het nippertje weer blijven leven!). Reuma vanaf mijn achtste. En zo ging het in mijn leven maar door en door.

Goudinjecties kreeg ik voor de reuma, op mijn 17e jaar een neusoperatie, waar ik nog dagelijks de gevolgen van ondervind. Vele jaren ernstige longontstekingen, wat uiteindelijk COPD bleek te zijn. Drie keer ernstige zwangerschapsvergiftiging, kanker, verbrijzeld been. Parkinson, onherstelbare dubbele hernia, twee keer cardioversie. Door de kanker geen lymfeknopen in mijn buik, waardoor het lymfesysteem niet goed meer functioneert. En vele andere onverklaarbare ziekten.

Amputatie

Doordat de hoofdaders in mijn verbrijzelde been zo’n klap hadden gekregen -een hoofdader is daarna verwijderd – kreeg ik in 1993 te horen dat mijn been er over een paar jaar afgehaald zou moeten worden. Nu in 2023 – 30 jaar verder – zit mijn been er nog steeds aan. Hoe? Met allerlei maatregelen, etc. Ik zal je niet vermoeien met wat ik dagelijks doe om het been te behouden.

Alle lichamelijke mankementen hebben uiteraard ook emotionele gevolgen. Ook die heb ik overleefd. Op 47-jarige leeftijd kreeg ik van de specialist te horen dat ik het lichaam van een vijfentachtigjarige had. Tijdens al deze beproevingen had ik één geluk: het heeft me bijna nooit ontbroken aan liefde. Liefde voor mezelf, liefde voor anderen en daardoor van de meeste mensen weer liefde terug gekregen.

Maak je deze mantra eigen: het is zoals het is…

Leef alsof het je laatste dag is!

Mijn leefwijze is van kind af aan zo geweest dat ik me volop openstelde voor het Leven zelf. Als achtjarige las ik geen kinderboeken, maar de – toen nog in boeken – de uitgebreide encyclopedie. Ik wilde weten hoe wij als mens in elkaar zitten.
Met name was ik in ogen geïnteresseerd. Waarschijnlijk ben ik in mijn vorige leven blind geweest, want al van kind af aan oefende ik me in het blind zijn. Ik deed dan net of ik blind was, en moest alles zonder te zien in het donker vinden. Weet je dat je daarmee enorm je intuïtie ontwikkeld?!

De moraal van dit verhaal:
Door mezelf elke keer weer ‘op te rapen’. Mezelf te motiveren dat het leven niet alleen maar ellende kan zijn, kwamen er weer goede tijden. Weet je, leergrage Zielen gaan door met de inwijdingen die in vorige levens beslist al moeten zijn geweest. Ofwel de leergrage Ziel heeft in vorige levens al zoveel doorstaan dat ze nu zonder hulp van anderen er zelf weer uitkomen. En ook (onbewust) weten dat het leven uiteindelijk een Paradijs op aarde kan zijn.

Liefde, vrede en voorspoed

Het Paradijs op aarde heb ik vele keren in mijn leven mogen meemaken. Ik ben tot de hoogste top gekomen in het zakenleven. Al 21 jaar heb ik samen met mijn man Sander een ontzettend fijn leven. Een leven met wederzijds begrip, respect, humor en vooral veel Liefde!

Financieel hebben we diepe dalen gekend. Maar elke keer was er op tijd hulp om er niet aan onderdoor te gaan. Doordat ik heb ervaren dat na regen altijd weer zonneschijn komt, is het niet meer spannend voor me als er tegenslag is. Het komt altijd weer goed!
Door alles wat ik heb meegemaakt weet ik dat het leven nimmer bedoeld is als lijdensweg. Het lijden brengt uiteindelijk het Paradijs op aarde. Zo ervaar ik mijn leven al een aantal jaren: een Paradijs zoals een Paradijs bedoeld is: Liefde, overvloed en innerlijke vrede!

Vele uitdagingen

Mijn dagelijkse leven is (bijna) helemaal gevuld met activiteiten die ik het liefste doe. Het is een leven dat ik actief en bewust vormgeef. Wanneer iets niet meer bijdraagt aan mijn geluk en welzijn, aarzel ik niet om van koers te veranderen. Het is een eigenschap die ik heb ontwikkeld door de vele ervaringen en uitdagingen die ik in mijn leven heb doorstaan.

In mijn persoonlijke levensreis heb ik geleerd: dat lijden, hoe moeilijk en ontmoedigend het ook kan zijn, vaak een kans biedt voor persoonlijke groei en transformatie. Het zijn juist de tegenslagen, de obstakels en de momenten van twijfel die ons de mogelijkheid geven om sterker te worden en onze capaciteiten te ontdekken. Het is alsof we door de donkerste tunnels moeten gaan om het helderste licht aan het einde te zien.

Zie je leven als een Inwijdingsweg naar het Paradijs

Met deze overtuiging ben ik de uitdagingen in mijn leven aangegaan. En heb ik geleerd om ze te omarmen in plaats van ervoor weg te lopen. Dit heeft me geholpen om mijn innerlijke kracht te ontdekken en mijn dromen na te streven. Ik ben ervan overtuigd dat het lijden wat we ervaren uiteindelijk kan leiden tot een dieper begrip van onszelf en van het leven als geheel.

Het Paradijs op Aarde

Op dit moment ervaar ik mijn leven al een aantal jaren als een soort Paradijs. Maar ik bedoel niet het clichébeeld van een paradijs met palmbomen en exotische stranden. Nee, mijn Paradijs is een innerlijke staat van zijn. Waarin liefde, overvloed en innerlijke vrede de kern vormen van mijn dagelijkse ervaringen. Het is de vreugde van het delen van liefdevolle momenten met iedereen. Ik ben ontzettend dankbaar voor de overvloed in mijn leven, en de innerlijke rust die ik voel te midden van de chaos van de wereld.

Wetend dat mijn Paradijs geen eindpunt is, maar eerder een voortdurende reis. Ik blijf streven naar persoonlijke groei en innerlijke vervulling. Ik weet dat er altijd nieuwe uitdagingen zullen zijn om te overwinnen. En ben ervan overtuigd dat deze uitdagingen me uiteindelijk alleen maar nog dichter bij mijzelf zullen brengen.

Het is zoals het is…

Wat er ook moge komen, ik ben vastbesloten om mijn leven te blijven vullen met liefde, overvloed en innerlijke vrede. Elke dag omarm ik als kans om mijn persoonlijke Paradijs te ervaren, hier en nu. Want uiteindelijk is ons leven wat we ervan maken. Ik kies ervoor om er een Paradijs van liefde en vreugde van te maken.

Zie je leven als een Inwijdingsweg naar het Paradijs. Uiteindelijk streeft ieder mens ernaar om hier op aarde een staat van innerlijke vrede en overvloed te bereiken.
Maak je de mantra eigen: het is zoals het is! Zonder passief te worden, juist alert en actief op het juiste moment te wachten om in actie te komen. En wie weet… hebben we straks ook het Paradijs in het hiernamaals!

Lieve groet,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!