Even rust…

Als katholiek-opgevoed meisje bad ik vroeger regelmatig. Het moest eigenlijk elke dag en vooral voor het slapengaan. Maar gelukkig had ik ruimdenkende ouders, ze lieten het bidden aan de kinderen zelf over. Wel werd er voor het eten gebeden. Ik vond het heerlijk om naar de kerk te gaan en wel om verschillende redenen. Bij ons thuis was het meestal druk, wat wil je ook met twee supermarkten. De kerk was voor mij een plek van rust én ontsnapping! Er was altijd zoveel te doen bij ons thuis dat een handig iemand altijd welkom was. Dus was je niet naar school of naar de kerk, dan moest je gewoon meedraaien met de werkzaamheden. Vaak was dat geen probleem voor me, maar af en toe… Heerlijk om dan naar de kerk te gaan en in alle rust daar te zitten.

Ik ga in het klooster

Zorgen, problemen, denken aan allerlei dingen, de hectiek van alledag vraagt om ontspanning.Misschien ben je wel eens naar een katholieke kerk geweest. Een prachtig gebouw met schilderingen, glas in lood ramen met allerlei verhalen er in gemaakt. Mooie beelden, de mooi uitgesneden preekstoel en dan die heerlijke wierookgeur! Het was dus niet alleen voor de rust, maar ook om al dat moois te bekijken. Elke keer zag ik wel weer iets nieuws of was er iets bijzonders. Een doop, trouwerij, begrafenis of het orgel werd groots bespeeld om vast te oefenen voor de zondagdienst.
De pastoor of kapelaan deed toen de mis nog in het Latijns. Ook dat was voor mij een sensatie, het Nederlands stond er naast en zo leerde ik het Latijn. Ik hield van leren, wat het ook maar was.

Al jong vertelde ik dat ik als ik groot was in het klooster zou gaan. Dat leek me zo geweldig, lekker rustig, een beetje bidden en een mooie lange jurk aan. Maar toen ik als jonge puber hoorde dat je dan nooit mocht trouwen, zag ik er toch maar van af. Want ja, trouwen dat wilde ik en veel kinderen krijgen. Tenminste toen dacht ik er nog zo over.

Je innerlijke God vinden

Je hoort wel: mijn kerkgang was puur eigen belang. Maar hoort het dat ook niet te zijn?
Helaas zijn de kerken nu vaak gesloten. Dat betekent dat men zich niet meer op een rustige plek uit de hectiek van het dagelijkse leven kan terugtrekken. Jammer dat die mogelijkheid niet meer bestaat. Even een kerk binnenlopen en een kaarsje aansteken. De kerk waar je stil moet zijn en waar niemand je dus mag storen. Even bidden of… is het mediteren?

Wanneer je vroeger in een klooster kwam dan was daar de ‘bidruimte’. Tegenwoordig staat er ‘meditatie-ruimte’. En dat is een kapel of een kerk ook. Een plaats waar je heen kunt gaan om rust te vinden. Om God te vinden, maar dan je innerlijke God.

De hectiek ontsnappen

Nu woon en werk ik op een plek waar het meestal rustig is. In 2014 en 2015 even niet, vanwege Ruimte voor de Rivier. Alhoewel het dichtbij is, merken we nauwelijks iets van de vele vrachtwagens en graafmachines. Toch zijn al die graafwerkzaamheden – ook al zie je er niets van – impulsen en voelt het aan als een hectisch gebeuren. Aan het eind van de middag, rond vijf uur, valt de rust weer als een heerlijke deken over je heen.

Wat is nu de moraal van mijn verhaal? Zorgen, problemen, denken aan allerlei dingen, de hectiek van alledag vraagt om ontspanning. Wanneer er geen bidden of mediteren – wat voor mij hetzelfde is – tegenover staat  kun je ontzettend moe worden. Zelfs totaal uitgeput raken. Wanneer je een hectisch leven hebt, en wie heeft dat nu niet, kost dat zoveel energie, dat je gestresst wordt, een burnout kan krijgen of lichamelijke problemen.

Om dat te voorkomen mediteren veel mensen elke dag minstens een half uur. Staan er soms vroeg voor op. Ik ken TM-ers (Trancedente Meditatie) die er om vijf uur voor opstaan, omdat de wereld dan nog heel stil is. Je kunt dan intenser en dieper mediteren. Ook ’s avonds voordat je gaat slapen is de wereld stiller en kun je makkelijker tot rust komen.

Het brengt een oase van rust

Iedereen heeft wel eens zorgen, iedereen heeft wel eens spanning in zijn leven. Vandaar dat ik elke dinsdagavond via Radio Merlijn een meditatie presenteer, elke keer weer op andere wijze. Zodat je kunt ontdekken wat jou het meest ontspant. Ik raad je aan: wordt lid van Radio Merlijn, dan kun je ze downloaden en bewaren. Wanneer je mensen begeleid is het niet alleen voor jezelf maar ook om ideeën op te doen. Al heb je op dit moment geen spanning in je leven, het haalt ook de spanningen uit je systeem weg die er ooit zijn geweest.

Elke dag even een korte meditatie, even bidden, op een vast tijdstip van de dag, brengt een oase van rust in je en daardoor in je leven. Je zult na enige tijd merken dat je je niet meer laat opjagen door het leven zelf. En deze rust neem je mee in alles dat je doet. In je handelingen, maar ook wanneer je beslissingen neemt. Vanuit deze innerlijke rust ontmoet je je innerlijke God!

Lieve groet,

Daisha

P.s.: de meditatie kun je (gratis) beluisteren via www.radiomerlijn.nl. Op dinsdag om 22.00 uur of de hele week bij Uitzending gemist.

Foto: Premasagar