Wat ik nu ga vertellen lijkt een sprookje, gelukkig is het echt waar.
Onze buren  We wonen op de Voorsterklei, een gebied dat uit drie gemeenten bestaat: Voorst, Brummen en Zutphen. Sander (mijn man) en ik wonen in Voorst. De Voorsterklei bestaat uit een aantal boerderijen met veeteelt en landbouw en ‘gewone’ woningen. De bewoonde wereld is bij ons vier kilometer vandaan. Iedere buur is op ruime afstand van onze boerderij, de Wellenberg. Als men hier voor het eerst komt, dan denkt men dat het eenzaam is. Niets is minder waar, de aanloop is hier groot.
Nog nooit heb ik in een omgeving gewoond waar het respect en aandacht voor elkaar zo groot is als op de Voorsterklei. Wie je ook bent, wat je ook doet, arm of rijk, hetero of homo, oud of jong, iedereen wordt geaccepteerd zoals hij of zij is. Geen geroddel, wel veel aandacht, maar dan op een gezonde manier. Iedereen is betrokken bij datgene wat de ander doet. Geen bemoeizucht, maar echte belangstelling. Als er iets is, dan hoef je maar iemand te bellen en men staat voor je klaar. Waar je ook om vraagt.
Eind juni hebben we een Openluchtspel opgevoerd. Sander en ik hadden daar een kleine rol in. Het oefenen – en dat was op het laatst drie keer per week – was altijd feest. Het leek elke keer wel een verjaardagspartij, met taart en hapjes, enz., elke keer door één van ons verzorgd.
Na het oefenen kwamen de verhalen. Zo werden we weer helemaal bijgepraat en leerden we, door de verhalen over vroeger, de mensen uit de buurt nog beter kennen.
Men heeft zorg voor elkaar, leeft mee met zwangerschap, ziekten, droevige problemen en vreugdevolle tijden. Niet alleen in privézaken, maar ook als het op samenwerken aan komt. De boeren doen hier zoveel samen, dat komt volgens mij nergens voor in Nederland. Het is één grote familie!
Er gebeurt veel op de Voorsterklei, soms noemen Sander en ik het voor de grap ‘Peyton Place’, voor de dertigers onder ons ‘Goede Tijden Slechte Tijden’. Het zou een indrukwekkende soapserie kunnen worden.

Vrienden ver en dichtbij  In augustus 2008 hebben Sander en ik de internet radiozender Radio Merlijn opgericht. Vanaf mei 2007 verzorgde ik wekelijks radioprogramma’s via een andere zender. Een zender waar de dagelijkse programma’s veel op elkaar leken. Onderwerpen als gezondheid, religie, amusement en andere belangrijke thema’s in ons leven kwamen nauwelijks voor. Eerst ben ik in gesprek gegaan om te proberen daar verandering in te brengen. Helaas liep het op niets uit.
Doordat ik van mening ben dat het welzijn van de mens in vele vormen te creëren is, zijn we de eigen zender begonnen. De andere zender meldde niet waar ik was gebleven. De vele luisteraars die ik daar had, de meesten van al hun programmamakers, hebben er enkele maanden over gedaan om daar achter te komen.
Zeven dagen in de week, elke avond, hebben we mooie en interessante programma’s. De eerste keer dat ik de Zondagsdienst verzorgde, had ik één luisteraar. Nu staat dit programma al maanden in de top zes van onze programma’s, zo ook de door mij verzorgde programma’s: Gezondheid, Zielentaal, Liefde en Meditatie.
Het heeft veel doorzettingsvermogen, energie en geld gekost. Een enkele keer hadden we het gevoel: waar zijn we mee bezig? Zovele uren en soms zo weinig luisteraars. Gelukkig hadden we de moed om elke keer weer verder te gaan. Nu zijn we de grootste spirituele internet radiozender van Nederland met elke avond vele luisteraars. Maandelijks hebben we zo’n 40.000 luisteraars! De meeste wonen in Nederland, maar ook over de hele wereld!
Zijn het luisteraars? Nee, het zijn onze vrienden! Dit schreef ik in onze Nieuwsbrief: ‘Vrienden zijn er voor elkaar, door dik en dun. Een vriend is, dat terwijl hij alles van je weet, toch je vriend wil blijven. Je kunt helemaal jezelf zijn bij elkaar. Bij ware vriendschap is stilte ook nimmer pijnlijk.
Vanaf mei 2007 heb je al ruim duizend avonden naar me (Daisha) kunnen luisteren via internet radio. Vaak verzorg ik twee tot drie programma’s per avond, dus nu zijn dat ongeveer 2.500 programma’s. Of ik nu jarig was, aan de vooravond van mijn huwelijk, na het overlijden van mijn lieve vader of wat er ook in mijn leven gaande was, ik was er. Waarom?
Omdat je voor mij geen luisteraar bent, maar een bijzondere vriend(in). De interactie tussen ons, via de mail, chat, telefoon of alleen in gedachten is voor mij heel waardevol. Was dit er niet, dan weet ik niet of ik elke keer met zoveel vreugde en energie de verschillende programma’s zou hebben gepresenteerd. Vrienden… je bent er voor elkaar. Het is voor mij dan ook heel waardevol als ik je ‘in het echt’ ontmoet.’
En dat hebben we gedaan op zaterdag 10 september 2011, de Radio Merlijn Vriendendag. Wat was het gezellig! Het verslag is hier te lezen….

Je hoort wel: onze buren én onze (verre) vrienden zijn fantastisch! Zo omgaan met elkaar betekent dat er nooit meer oorlog zou zijn. Respect, ieder in eigen waarde latend, ruimte om jezelf te zijn en klaar staan als dat nodig is.

Lieve groet,
Daisha