‘Geen tijd.’, krijg ik als antwoord op het advies dat ik geef aan de persoon die voor me zit. De vrouw vertelt me dat haar hoofd omloopt van alles dat ze moet doen. Haar werk, het huishouden, de drie kinderen (5, 7 en 11 jaar oud), haar man die het op zijn werk moeilijk heeft. Kortom, teveel om nog tijd voor haar zelf te hebben. Mijn advies is: zorg er voor dat je elke dag minimaal een half uur helemaal voor jezelf hebt. En dat kan op allerlei manieren.

‘Sta ’s morgens zodanig op dat nog niemand wakker is.’

‘Nou, dan moet dat voor zes uur zijn, want mijn kinderen zijn dan al vaak wakker.’

Ik begrijp, dat is geen haalbare kaart en probeer het nog een keer.

‘Het kan ook overdag als ze naar school zijn. Neem de krant, een kopje koffie er bij en zit. Soms zit je dan zonder iets te lezen. Dat maakt ook niet uit, het gaat er om dat je een half uur doet waar je zin in hebt. Je kunt ook wandelen of gewoon naar buiten kijken.’

‘Als de kinderen naar school zijn, dan moet ik me of haasten om alles in huis aan de kant te krijgen of ik moet werken. Ik werk drie dagen van negen tot drie uur ’s middags. En dan is het weer haasten om de kinderen op te vangen uit school. Als de kinderen thuis zijn wil ik er ook echt voor ze zijn.’

‘Heel mooi, maar op wat voor manier ben je er dan?‘

‘Ja, vaak zit ik dan klaar maar komen zij binnen met: hallo Mam, ik ga spelen bij… Nou dan ga ik maar strijken of mijn mails bekijken of vast het eten voorbereiden. De jongste vindt het leuk om koekjes te bakken. Dus dat doen we dan samen, heel gezellig!’

Gaandeweg het gesprek komt ze er achter dat ze toch wel veel dingen doet die ze leuk vindt. Of met de kinderen of zelf door een nieuw recept uit te proberen. En ’s avonds gezellig met haar man Tv kijken. Maar waarom heeft deze mooie vrouw dan toch het gevoel geen tijd te hebben?

Voor het laatste adviseerde ik: doe de Tv een of twee keer per week uit. En laat deze de hele avond uit. Maak een leuk diner voor twee, kinderen naar bed en samen wat kletsen tijdens de maaltijd met z’n tweetjes.

Tja, geen tijd. Toen ‘tijd’ niet bestond hadden we alle tijd. Ik heb natuurlijk makkelijk praten. Ik ben opgegroeid toen tijd nog niet leek te bestaan. Is dat wel zo? Of was er soms een andere reden? Ik ben daarom op onderzoek gegaan naar hoe het kan dat er zo’n groot verschil is met vijftig jaar geleden. En kwam tot de volgende conclusie.

In deze vijftig jaar is de bevolking met ruim veertig procent toegenomen, tenminste hier in Nederland. De wereldbevolking is vanaf mijn vijfde levensjaar zelfs bijna verdrievoudigd. Van 2,5 miljard naar bijna 7 miljard mensen!

Ieder mens heeft zijn eigen energie en zend golven van energie uit via de aura. Deze trillingen vinden hun weg in onze leefwereld. Ik weet niet hoeveel meer dieren en planten er sinds die tijd zijn bijgekomen, maar dat moeten er ook veel zijn. Ook zij hebben een eigen energie, waarvan de trillingen in de lucht komen. Doordat wij voor 80% uit water bestaan, ervaren we deze golven als een soort eb en vloed, als druk, gejaagdheid. De onnoemelijk veel energie-golven die op ons afkomen, doen zoveel met ons dat we alleen daardoor al het gevoel hebben geen tijd te hebben of geleefd te worden.

Al van kinds af aan zie ik de lucht en daar bedoel ik mee: alles dat in de lucht hangt. En dat is veel: stofjes, energie-golven, prana, kleine insecten, bacteriën, etc. Ik moet dat bewust uitschakelen, anders zou ik niet meer durven ademen. Als ik naar het Westen van het land ga, zie ik hoe ‘vervuild’ daar de lucht is. Niet de vervuiling waar men het meestal over heeft, dat komt er nog bij, maar de vervuiling van de diverse energie-golven die elk hun bestaansrecht opeisen.

Waar wij, Sander en ik, wonen leven hooguit zestig huishoudens in een straal van vijf kilometer. Een groot voorrecht om zo te mogen wonen. Daar ben ik dan ook elke dag weer dankbaar voor.

Een dringend advies aan ieder die niet in zo’n ‘schone’ omgeving leeft: neem elke dag een half uur de tijd om al die energie-golven langs je heen te laten gaan. Ervaar in ieder geval een half uur per dag weer je innerlijke rust. De rust die zo hard nodig is om met je Ziel, je oerbron, contact te hebben. Om weer te weten hoe je verder wilt gaan, om de geïrriteerdheid uit je weg te halen. Om niet meer het gevoel te hebben geen tijd te hebben. Kun je het tot een uur per dag maken, geweldig!

Vind je het moeilijk om zomaar stil te zitten? Iedere dinsdagavond kun je meedoen met een door mij begeleidde meditatie. Kun je dan niet, luister dan in je eigen tijd via ‘Uitzending gemist’. Ga daarvoor naar www.radiomerlijn.nl en je ziet vanzelf hoe en wat. Als je vriend bent van Radio Merlijn kun je ze elke week downloaden, zodat je de meditaties kunt bewaren. Je kunt dan op een gegeven moment kiezen welke het beste geschikt is voor dat moment.  Met deze meditaties bereik je in ieder geval je broodnodige innerlijke rust.

Veel liefs,

Daisha