Vele vragen betreffende een relatie

Veel van de vragen die ik krijg in een consult gaan over een relatie. Een relatie in elke vorm: ouders met kinderen, kind met ouders, met partner, met familie, met vrienden, met zichzelf, enz. Zoals je zelf al wel ontdekt zult hebben is het niet eenvoudig om een goede relatie te hebben. De oorzaak daarvan kan heel verschillend zijn.

In de eerste twee jaren van je leven ligt de grondslag om van jezelf te leren houden. Het kan zijn dat je ouder(s), door bepaalde omstandigheden, er niet in slaagden je deze jaren te verzorgen. Dus dat anderen deze zorg (deels) overnamen. Bijvoorbeeld door ziekenhuisopname, drukke werkzaamheden van de ouders of anderszins. Voor jou wordt het dan – later als volwassene – soms moeilijk om van jezelf te houden. Je hebt in de eerste twee jaren van je leven geleerd je steeds aan anderen aan te passen, in plaats van volledig jezelf te kunnen zijn. Door de steeds wisselende contacten in deze eerste jaren kun je je niet binden aan één persoon. Het kan daardoor moeilijk worden om als volwassene een vaste relatie aan te gaan. Immers ‘je geliefde’ wisselde steeds!

Tegenstelling of gelijke

Een andere oorzaak kan zijn dat je aangetrokken voelt tot een totaal ander karakter dan dat je zelf hebt. Een ‘kletser’ voelt zich aangetrokken tot een rustig persoon, een chaoot zoekt een perfectionist, een ‘moeder’ zoekt een ‘kind’, een doe-het-zelver zoekt een ga-je-gang, enz. Of je voelt je aangetrokken tot iemand zoals jijzelf. De sterke persoonlijkheid zoekt een andere sterke persoonlijkheid.
In het begin van de relatie werkt het fantastisch, de tegenstellingen werken als aanvullingen. En de ‘sterke’ begrijpen elkaar. Toch ontstaan er na enige tijd conflicten. De tegengestelden begrijpen elkaar niet en de gelijken hebben het gevoel dat de ander alles altijd hetzelfde moet.

Je ervaart de relatie op een gegeven moment als saai, niet spannend, teveel discussies, altijd is er wat, ik word niet begrepen, enz. En de één wordt steeds stiller, de ander heeft telkens het woord. Je zou zeggen een goede combinatie, want de stille luistert en de ander heeft gehoor. Helaas, werkt het niet zo. De stille luistert op een gegeven moment niet meer en de ander heeft het gevoel tegen een muur aan te lopen.

Een goede relatie? Heel eenvoudig!

Soms durf je geen relatie aan te gaan omdat je bang bent door de ander te worden afgewezen. Bang dat de ander niet hetzelfde voelt als jij.Nu brengt de huidige tijd met zich mee dat een scheiding er niet zo gauw in zit. De financiën laten het niet toe, de schulden zijn te hoog of andere materiële redenen zijn aan de orde. In ieders leven is het zo: de situatie waar je nu in zit, is wat op dit moment de essentie of thema van je leven is. Dat kan zijn qua gezondheid, problemen, verdriet, financiële crisis, geen werk, enz. Het is de bedoeling daarmee te leren omgaan en op te lossen. Of overgave te leren en het beste er van te maken. Het helpt dan niet om alleen de uiterlijke omstandigheden te veranderen. Bijvoorbeeld door te verhuizen, te scheiden of van baan te wisselen. Als je de essentie van de omstandigheden niet doorleeft, zullen de uiterlijke omstandigheden zich steeds opnieuw vormen naar de vorige situatie. Dus met je nieuwe partner, je nieuwe baan krijg je na enige tijd precies dezelfde problemen. In de huidige tijd kun je zelfs niet eens uit elkaar vanwege de financiële situatie. Maar dan is het ook niet de bedoeling dat je uit elkaar gaat. Een mooi moment om te gaan kijken hoe je bij elkaar kunt blijven en het samen fijn te hebben. Uit ervaring weet ik dat van (bijna) iedere relatie iets te maken valt, als beide partijen bereid zijn om kritisch naar zichzelf te kijken. De oorzaak van een slechte relatie is maar zelden één persoon.

Een goede relatie hebben is eigenlijk heel eenvoudig. Het bestaat uit met elkaar praten zonder dat je dezelfde mening over iets hoeft te hebben. Je hebt respect voor de gevoelens van de ander. Je begrijpt de ander misschien niet, maar je vertrouwt de ander volkomen. Je laat de ander vrij in doen én in gedachten.
Pas op voor medelijden! Heel vaak wordt ‘medelijden’ verwart met ‘houden van’. Als je met iemand medelijden hebt, dan stel je jezelf boven die ander. Je zegt in wezen: ‘Je kunt niet zonder mij.’ Je denkt de ander te helpen, het is echter slechts het strelen van je ego. Bedenk dat als jouw medelijden wegvalt er geen relatie meer over is. Heb je het gevoel dat de ander niet zonder jou kan? Kijk er dan eens naar of wat je voelt dit slechts medelijden is. Bedenk dat medelijden hebben met iemand, nooit kan omslaan in houden van.

Hij (of zij) wil me niet meer zien

Soms durf je geen relatie aan te gaan omdat je bang bent door de ander te worden afgewezen. Bang dat de ander niet hetzelfde voelt als jij. Of wellicht durf je helemaal geen relatie aan te gaan. De angst komt voort uit geen goede verbintenis te hebben met jezelf. Geen relatie hebben met een ander is geen schande. Een oneerlijke relatie hebben, dat is pas schande!
Houden van betekent nimmer ‘het bezitten van’ de ander. Dat zou in elke relatie de eerste prioriteit dienen te zijn. Je kind is geen bezit van je. Je partner idem dito. De ouder is geen bezit van het kind. Zou de ander bij of met een ander gelukkiger zijn dan bij jou, accepteer dat. Je vindt het misschien jammer of niet leuk, maar wordt er niet boos om. Immers, je houdt van de ander en je wilt hem of haar gelukkig zien!

Je kind is bij je gekomen om dankzij jouw ondersteuning in de eerste twintig jaren van zijn of haar leven, zelf verder een eigen leven op te bouwen. Soms heeft het kind het nodig om dat in de rest van zijn of haar leven zonder jou te doen. De Ziel kiest er dan voor om volkomen onafhankelijk van je te worden en te zijn. Zodat het leert een ‘eigen ik’ op te bouwen. Ook al is die ‘eigen ik’ niet diegene die je graag zou zien.

Ieder kwam op aarde om een eigen leven te leven

Gun ieder het leven waar de Ziel voor heeft gekozen. Of dat nu je kind is, je vader of je moeder, je beste vriend(in), je schoonzus of zwager, je broer of je zus is. Ook als het je partner is. Beschouw je echter de ander als ‘bezit’ dan ergert het je dat de ander het fijner of gezelliger vindt bij een ander.

Angst is een slechte raadgever. Iemand willen bezitten komt voort uit angst. Angst om alleen door het leven te moeten gaan, niet voor ‘vol’ aangezien te worden omdat je geen partner hebt. Angst dat de ander niet van je houdt. Angst om verlaten te worden. Dit en nog veel meer zijn redenen om iemand te willen ‘bezitten’. Leven in angst brengt argwaan in je teweeg.
Angsten zijn bijna niet te onderdrukken. Altijd komen ze weer boven. Hoe vaak de ander ook tegen je zegt: ‘Ik hou van je ..’  elke keer komt weer die angst. Je kunt in therapie gaan, dat helpt misschien. Beter is het om eerlijk naar jezelf te zijn en je eigenwaarde te vergroten. Het willen ‘bezitten’ is oneerlijk naar jezelf én de ander.

Geen harmonie is niet hetzelfde als disharmonie

In een relatie kan het niet altijd harmonie zijn. De ander kan in gedachten zijn, zich onprettig voelen of problemen hebben. Er zijn zoveel redenen die de goede harmonie kunnen verstoren. Zorg er echter zelf voor dat het slechts tijdelijk is. Wacht rustig af tot de ander bereid is om zijn of haar ervaringen met je te delen. Voel je niet buitengesloten!

Lieve groet,
Daisha

Heb je hier een vraag over? Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Elke week op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

P.s.: Wil je automatisch op de hoogte blijven? Hier kun je je gratis abonneren op mijn blogupdates.
Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!