Er is iets heel bijzonders die diep geworteld is in ons menselijk bestaan: het vermogen om elkaar te helpen. Deze prachtige eigenschap is wat ons onderscheidt van andere levende wezens op deze planeet.

‘Het unieke van ons mensen is, dat wij elkaar kunnen helpen.
Dat wij mensen elkaar kunnen helpen is één van onze menselijke kwaliteiten.’
Woorden van Zijne Heiligheid de Dalai Lama.

Zoals de Dalai Lama terecht opmerkt, is de mogelijkheid om elkaar te helpen een van onze meest waardevolle menselijke kwaliteiten. Het gaat verder dan alleen praktische hulp; het omvat ook emotionele steun, begrip en mededogen.

We zijn één in verscheidenheid

Denk eens aan je dagelijkse leven. Je staat er misschien niet altijd bij stil, maar we zijn allemaal met elkaar verbonden op zoveel verschillende manieren. Van de bakker die je dagelijks vers brood biedt tot de boer die zorgt voor het voedsel op je bord. En van schrijvers en filmmakers die je laten lachen, huilen en nadenken. Tot vrienden en/of familieleden die er zijn om je te steunen in tijden van vreugde en verdriet. Iedereen heeft elkaar nodig in dit prachtige weefsel van menselijke relaties.

En het gaat niet alleen om praktische behoeften, het gaat ook om emotionele vervulling. Door anderen te helpen, vervul je niet alleen een behoefte in henzelf, maar ook in jouzelf. Het is een wisselwerking van liefde, begrip en steun die ons allen voedt en verrijkt.

Misschien denk je dat je soms onbaatzuchtig anderen helpt. Maar zoals de Dalai Lama zei, bestaat onbaatzuchtigheid bijna niet. En dat is helemaal prima. Het feit dat je er zelf ook iets uithaalt, maakt het niet minder waardevol. Wanneer je anderen helpt, voed je niet alleen hun Ziel, maar ook die van jou. Het vervult je met een zinvol gevoel en een tevredenheid die moeilijk te evenaren zijn.

Driftig

Soms kunnen we echter gefrustreerd raken. We proberen anderen te helpen, maar ze lijken het niet te waarderen. Of we krijgen niet de erkenning die we denken te verdienen. Op zo’n moment is het belangrijk om te onthouden dat het helpen van anderen niet afhankelijk mag zijn van de reactie die je krijgt. Ware liefde en mededogen zijn vrij van verwachtingen. Het is de daad zelf, het aanbieden van hulp en steun, die van onschatbare waarde is.

Als kind kon ik heel driftig zijn. Boos op het onrecht, waarvan ik dacht, dat me werd aangedaan. Ik was dan zo boos dat ik dagen niets meer zei. Mijn ouders hadden het daar moeilijk mee, dat wist ik, daarom deed ik het ook. Zij hadden mij gekwetst, dus wilde ik hen datzelfde gevoel teruggeven.

Het vervelende daarvan was echter dat ik elke keer als ik hen zag er weer bewust van moest zijn dat ik boos was en dus niets wilde zeggen. Soms vergat ik dat en gaf dan toch antwoord als ze me iets vroegen. Maar meestal, ik ben immers een doorzetter, lukte het me om het dagen vol te houden.

Klein-kinder-gedrag was het. Rond mijn dertiende ging ik dat inzien. Ik merkte dat ik er zelf het meeste last van had. Ik merkte dat niet de boosheid het oploste, maar juist de tijd die verstreek tussen het moment van boos worden en de dagen daarna. Na een paar dagen wist ik vaak al niet meer waarom ik boos was geweest!

Niets menselijks vreemd

Natuurlijk kan ik me nog steeds irriteren of boos worden. Immers niets menselijks is mij vreemd. Maar ik blijf nu rustig, luister verder, vraag waarom, zeg wat me ergert, neem de rust en de tijd om de ander aan te horen. Laat de ander uitpraten, laat de ander uitleggen wat hij of zij bedoelt. Ik probeer achter de woorden te kijken.

Op hetzelfde moment dat ik de boosheid of irritatie in mij voel, onderneem ik een aantal acties om het op te lossen.
Het klein-kinder-gedrag behoort mijns inziens bij kleine kinderen. Kinderen zijn nog niet bewust welke acties je kunt ondernemen om het in je en met jezelf op te lossen, volwassenen wel!

Boosheid is een emotie die ons allemaal bekend is. Het kan ons gevoel van onvrede vergroten en ons zelfs isoleren van anderen. In plaats van onze boosheid af te reageren, is het belangrijk om het te begrijpen en ermee om te gaan op een manier die ons verbindt in plaats van scheidt.

Wij zijn geen dieren!

Nog een uitspraak van Z.H. de Dalai Lama:
‘Het tegenovergestelde van dieren, die slechts gelukkig zijn als zij overwinnen of overleven en als hun behoeften onmiddellijk vervuld worden, hebben wij mensen de mogelijkheid om geluk op zo’n diep niveau te kunnen ervaren, dat het ongelukkige gevoelens overstijgt!’

Wanneer je rustig blijft, de ander uit laat praten, de ander uit laat leggen wat de ander bedoelt. Als je probeert achter de woorden te luisteren, zul je merken dat je leven aangenamer, kalmer wordt. Je zult merken dat je meer bereikt met de ander. Je gaat ervaren dat als je rustig blijft, en jezelf en de ander de tijd geeft, boosheid en irritatie oplossen in begrip.

Als meningen lijnrecht tegenover elkaar staan, zal degene die rustig blijft de ander op een gegeven moment weten te overtuigen. Of er wordt een compromis gevonden. Word je boos of blijf je geïrriteerd dan zullen de meningen lijnrecht tegenover elkaar blijven staan, er is dan geen andere oplossing meer mogelijk.

Wetenschappelijk bewijs

Er is door Professor Boesman onderzoek gedaan naar boosheid. Hij is er jarenlang mee bezig is geweest en heeft ontdekt dat, wanneer je niets met je boosheid doet, deze vanzelf overgaat. Ik ben nimmer een voorstander geweest om woede af te reageren op een kussen of op wat voor manier dan ook. Volgens mijn mening blijf je dan in je eigen drama zitten en voed je in wezen je boosheid.

Leer kinderen – en/of jezelf – liever om boosheid te uiten op het moment zelf en naar de persoon die het betreft. Geef ze daartoe de ruimte. Waarom mogen ze niet boos op iets of op die manier op jou reageren? Dat doe je zelf toch ook!
Leer ze daarbij dat elke emotie slechts enkele minuten duurt. Duurt deze langer dan voed je de emotie door je denken of door er een drama van te maken. Boos zijn is niets meer dan boos zijn. Zoals lachen niets meer is dan lachen. Je blijft toch ook niet urenlang lachen?

Wetenschappelijk is door professor Boesman bewezen dat als je je boosheid gaat afreageren, dit agressief en zelfs gewelddadig gedrag veroorzaakt. Het afreageren van boosheid roept agressie op in plaats van dat het weggaat. Je voedt de boosheid dan zodanig dat het alleen maar meer wordt en niet vanzelf kan oplossen.

Transformatie

Het is menselijk om conflicten en meningsverschillen te ervaren. Maar het vermogen om kalm te blijven, naar anderen te luisteren en begrip te tonen, kan deuren openen naar oplossingen die anders gesloten zouden blijven. Het vraagt om geduld en empathie, maar het resultaat is vaak een dieper begrip en verbondenheid met anderen.

In ons streven naar een positieve verandering in onszelf en de wereld om ons heen, moeten we ook erkennen dat goedbedoelde daden soms onbedoelde negatieve gevolgen kunnen hebben. Het is belangrijk om bewust te zijn van onze woorden en daden, en hoe ze anderen kunnen beïnvloeden. Zelfs als we het beste met ze voor hebben. Onze goede bedoelingen kunnen soms als verstikkend worden ervaren. En het is essentieel om anderen de ruimte te geven om hun eigen weg te vinden, zelfs als ze het moeilijk hebben.

Ten alle tijde kun je je onvrede overstijgen. Onvrede over jezelf, over je omgeving, over wat er met je gebeurt, over wat er om je heen gebeurt. Jij bent degene die jouw leven kan veranderen. Het enige dat je daarvoor hoeft te doen is je denken te veranderen. Alles in het leven, maar dan ook alles, heeft positieve en negatieve kanten. Jijzelf, die ander, alles dat er bestaat is zowel positief als negatief.

Positief gedrag met negatieve gevolgen

Soms is het zelfs zo dat je positieve daden negatieve gevolgen hebben.
Een voorbeeld: zoonlief van 25 jaar komt thuis. Moeder vraagt hoe het is geweest, wat hij heeft gedaan. Ziet dat zijn sjaal niet goed zit, doet het automatisch goed.

Moeder houdt zielsveel van haar zoon. Zij laat op deze manier blijken dat ze echt belangstelling voor hem heeft, dat ze er is voor hem. Door zodra hij thuiskomt te gaan vragen, leert ze nimmer aan haar zoon om uit zichzelf te gaan vertellen. Als hij later getrouwd is, zal zijn vrouw zeggen: ‘Hij zegt nooit iets uit zichzelf. Ik moet altijd alles aan hem vragen!’

Als moeder niet de juiste vragen aan haar zoon stelt, zal de zoon informatie, misschien wel essentiële informatie, achterhouden. Op een gegeven moment zal ook de moeder gaan klagen dat zoonlief nooit iets uit zichzelf vertelt. Immers hij heeft niet geleerd om uit zichzelf te mogen vertellen. Hij leerde slechts vragen te beantwoorden, die vaak zelfs niet doordrongen tot zijn essentie.

In het slechtste geval keert de zoon zich op een gegeven moment van de moeder af. Hij is inmiddels volwassen, wil een eigen leven leiden en heeft schoon genoeg van het gevraag. Hij heeft telkens het gevoel aan een kruisverhoor onderworpen te worden.
Dit is slechts één voorbeeld van goede bedoelingen, van positief gedrag. Je ziet dat het negatief gedrag oproept.

Een vreselijke dip

Nog een voorbeeld: je partner ziet het even niet meer zitten. Je kent het wel: een dip! Uit liefde voor je partner bedenk je van alles om haar of hem hier uit te helpen. Je bedenkt leuke uitstapjes, je praat en je praat niet. Je geeft adviezen, je probeert je problemen zelf op te lossen (immers de ander kan het er niet meer bij hebben – denk je), je probeert irritaties te voorkomen, enz.

Het enige dat je hiermee bereikt, is dat je partner nog dieper zinkt in de depressie. In plaats van dat het een tijdelijke dip is, wordt het nu een groot probleem. Je ontneemt je partner om zijn/haar krachten aan te boren om uit die tijdelijke dip te komen. Je ontneemt de negativiteit uit zijn/haar leven. Het positieve moet steeds positiever zijn, zodat de negatieve gevoelens steeds negatiever worden.

Gun de ander een tijd van tijdelijke teruggang, van het even niet meer zien zitten. Jij bent degene die er niet tegen kan om dit aan te zien, vandaar dat je met allerlei positieve dingen aan komt zetten. Maar door zelf te mogen herstellen van een mindere periode word je steeds sterker.
Wanneer de ander niet wordt geholpen, leert diegene dat door niets te doen je er niet uitkomt. Op een gegeven moment ga je dan oplossingen bedenken. Je leert jezelf en je omstandigheden hierdoor te begrijpen. Begrijpen is grip hebben op, je krijgt dus weer grip op jezelf en je handelingen.

Wees je bewust van je uniekheid!

Ieder mens is uniek daarom hebben we elkaar ook zo hard nodig. We zijn geen concurrenten of tegenstanders van elkaar. De ander is juist een aanvullend deel van jezelf! Laten we ons bewust zijn van onze eigen uniekheid en die van anderen. We zijn allemaal individuele expressies van het leven, elk met onze eigen gedachten, emoties en ervaringen. Het is deze diversiteit die ons menselijk maakt, en het is iets om te koesteren en te vieren.

Dus, waar je ook bent in het leven, onthoud dat je een uniek en waardevol wezen bent. Je hebt het vermogen om anderen te helpen, niet alleen met praktische zaken, maar ook met liefde, begrip en luisterend oor. Koester je eigen uniekheid en deel het met de wereld om je heen. Wees vriendelijk voor jezelf en anderen, en laten we samen bouwen aan een wereld waarin liefde en mededogen de drijvende kracht zijn.

Veel liefs,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!