Energetische Familiepatronen

Vanaf dat ik in de eerste aflevering van het radioprogramma Energetische Familiepatronen de diverse patronen besprak, krijg ik regelmatig mails waarbij men vertelt: ik hoor er niet bij! Of ik voel me niet thuis in mijn gezin, in mijn familie, bij mijn collega’s of bij mijn club, etc.

Ik had deze blog ook kunnen noemen: ik VOEL me er niet bij horen. Toch heet het: ik hoor er niet bij. Want inderdaad kan het zijn dat je het niet alleen voelt, maar dat het daadwerkelijk zo is dat jij – gelukkige jij! – er niet bij hoort. Dat je niet in het patroon c.q. plaatje past dat gebruikelijk is in je gezin, in de familie, bij de collega’s, etc.!

Jij bent uitverkoren!

Heb je het gevoel dat je er niet bij hoort? Dan heb je een bijzondere taak meegekregen van onze Schepper. Je hebt klaarblijkelijk zulke bijzondere karakter eigenschappen dat jij speciaal bent uitverkozen om die taak te vervullen. Zoals je al wel hebt gemerkt is het geen eenvoudige taak, maar wel ontzettend belangrijk. Een taak die geen ander van je kan overnemen. Een taak die jij alleen kunt uitvoeren in de kring waar je in terecht bent gekomen. Ik heb er ooit al eerder iets over geschreven, in mijn blog het Zwarte Schaap.

Weet je, zou je er wel bij horen dan zou de taak die je hebt onuitvoerbaar zijn. Vandaar: het is een eer om er niet bij te horen. Wat voor taak is het dan, vraag je nu wellicht. Je hebt zo onbegrijpelijk veel Licht en Liefde in je, en dat heeft de wereld om je heen nodig.
Onbegrijpelijk veel… Snap je nu waarom men je niet begrijpt? Straal het naar je omgeving uit!

Wanneer je anderen wilt helpen om hun weg in dit aardse leven te vinden, mág je er zelfs niet bij horen. Ben je wel eens in een bos verdwaald? Wanneer je dat hebt meegemaakt weet je dat, wanneer iemand naast jou zou wandelen, je er allebei niet meer uit zouden komen. Wanneer iemand in een helikopter boven jullie gaat cirkelen, dan kan deze jullie wel helpen om je de weg te wijzen.

Je kunt namelijk alleen maar iemand helpen wanneer je er niet bij hoort. Wanneer een therapeut, psycholoog, begeleider jou in zijn of haar eigen sores zou betrekken, dan kun je je daar misschien in herkennen. Het helpt je echter niet om je eigen sores opgelost te krijgen.

Anderen helpen op hun ontwikkelingspad kan eenzaam aanvoelen, maar is dat zeker niet. Je kunt namelijk anderen slechts helpen wanneer je je met hen verbindt. Maar dan moet je uiteraard wel weten dat je met die taak hier op aarde bent gekomen. Je hoeft je daarvoor niet te vestigen als therapeut, begeleider, adviseur, psycholoog of anderszins. Ieders dagelijkse leven biedt zoveel mogelijkheden om anderen te kunnen helpen!

De man van het benzine pompstation…

Lang geleden sprak ik iemand en hij vertelde me dit waargebeurde verhaal: Hij tankte altijd bij hetzelfde benzinepompstation, al jarenlang. Elke keer als hij daar tankte kwam de eigenaar naar buiten en hielp de mensen. Hij zag dat hij dan een praatje met ze maakte, en niet zomaar een praatje maar vaak hulp bood wanneer iemand het emotioneel niet meer zag zitten.

Op een gegeven moment kon hij het niet laten om tegen de man te zeggen: ‘Waarom vestig je je niet als therapeut? Als ik zie hoe de mensen altijd opgelucht bij je weg gaan, je helpt ze zo goed dat ze weer vooruit kunnen.’

De man antwoordde: ‘Waarom zou ik, nu komen de mensen naar mij toe. Anders zou ik in een kamertje moeten zitten en maar wachten tot de mensen mij zouden vinden.’
En hij vervolgde: ‘Er is zoveel leed in deze wereld, ik vind het fijn dat ik de mogelijkheid heb om mensen elke dag te kunnen helpen. Dit door een bemoedigend woord, of door een advies waar ze zelf niet aan gedacht hebben. Of alleen maar door hun tank vol te gooien zodat ze weten dat er iemand is die om hen bekommert!’

Deze man begreep zijn taak, hebben we die niet allemaal? Anderen helpen zoveel als dat voor ons mogelijk is? Om daarmee een harmonische wereld te creëren, ook al is dat alleen in onze eigen kleine wereld?

Ik hoorde er niet bij

Wanneer je er niet bij hoort betekent het niet dat je geen verbinding hebt met de ander. Verbinding hebben kan alleen wanneer jij zelf die verbinding legt. En dat is vaak wat degene die er niet bij hoort vergeet te doen.

Als kind was ik al dik, en dat was in de jaren vijftig van de vorige eeuw niet gebruikelijk bij kinderen. Ik was dan ook het enige dikke kind in welke kring ik ook kwam. Toen ik op handballen ging en wij in andere plaatsen wedstrijden gingen spelen, werd er door de tegenpartij ‘kamerolifant’ naar mij geroepen. Daar stopten ze mee toen ze zagen dat ik het meeste scoorde. Ik hoorde er ineens bij!

Op een gegeven moment ging ik naar balletles, dat was wat ik al heel lang wilde. Ik was meteen goed in ballet, alsof ik het mijn hele leven had gedaan. Geweldig vond ik het, viel alsof het niets was in een spagaat. Draaide op mijn tenen de mooiste pirouettes, etc. Totdat de jaarlijkse uitvoering kwam. De balletjuffrouw kwam mij schoorvoetend vertellen dat ik niet kon optreden. Ze vond dat wanneer ik daar op het podium in een tutu zou meedoen, dat dat afbreuk zou doen aan de anderen.

Ik snapte haar volkomen. Gelukkig mocht ik achter de schermen wel meewerken. Zo zorgde ik er voor dat de anderen snel hun kostuum konden wisselen. Hielp ze schminken, het haar doen, etc. Ik hoorde er niet bij, maar voelde dat beslist niet. Ik had gewoon een andere taak, dat zeker zo belangrijk was als op het podium staan, dus hoorde ik erbij!

Ben jij het duveltje uit het doosje?

Je hoeft niet hetzelfde te zijn, of hetzelfde te doen, om erbij te horen. Je hoort erbij wanneer je je niet afzondert en datgene doet dat anders is, maar wat net zo belangrijk is. Ik zou daarvan nog vele voorbeelden uit mijn leven kunnen geven.

Begrijp men je niet? Geweldig, dan ben je altijd vrij!
Hoor je er niet bij? Geweldig, dan ben je altijd vrij!
Zien ze je niet? Geweldig, dan ben je altijd vrij!

Michael Barnett, helaas hij leeft niet meer, vroeg eens: Ken je the Jack-in-the-box? Ik kende het niet, bij het opzoeken kwam ik bij Wikipedia tegen dat het gaat om kinderspeelgoed. Wij noemen het ‘het duiveltje-uit-een-doosje’.

Het speelgoed bestaat uit een doos met een slinger. Als er aan de slinger wordt gedraaid, wordt er een liedje gespeeld. Aan het einde van het liedje klapt het deksel van de doos open en springt er een figuurtje uit. Dit figuurtje ziet er meestal uit als een duivel, een clown of een nar. Het doel van een duiveltje-uit-een-doosje is om een kind te laten schrikken. Bij sommige versies blijft het figuurtje niet tot het einde van het liedje in de doos, maar springt het figuurtje er op een willekeurig moment uit om de schrik nog groter te maken.

Symbolisch gezien: om vrij te zijn, jezelf te zijn, kun je het beste uit je ‘doos’ stappen. Ofwel, ga niet mee in het gebruikelijke en vaak in de weg zittende familiepatroon. Je kunt ook zeggen: kom uit de kast! Nu wordt deze uitdrukking meer gebruikt om aan te geven dat iemand ervoor kiest om openlijk voor de eigen seksuele geaardheid of gender identiteit uit te komen. Maar als je het seksuele weglaat, is het niets anders dan dat men voor zichzelf kiest.

Zo kun je vrij zijn…

Weet je, veel mensen leven in een soort doos. Blijven onbewust of bewust meegaan in dezelfde patronen. Het patroon – de doos – weerhoudt ons om vrij te zijn. Veel mensen kiezen ervoor om in het patroon te blijven. Waarom? Men denkt dat men dan door anderen zal worden geaccepteerd. Om vervolgens tot de conclusie te komen dat dat niet het geval is. Door in de ‘doos’ te blijven ervaar je innerlijke pijn. En ga je op een gegeven moment met jezelf en/of de anderen een (innerlijke) oorlog voeren.

De enige manier om vrij te zijn is jezelf accepteren zoals je bent. Anders wellicht dan de anderen, maar wel jezelf. Om vervolgens je patroon van erbij te willen horen veranderen in: ik ben vrij!
Stop je denken hoe jij of je leven zou moeten zijn, stop je denken hoe een ander zou moeten zijn. Stop het voelen dat je er niet bij hoort, stop het voelen dat de ander je niet accepteert. Neem waar, niets anders dan: neem waar. Ofwel: absorbeer! Erbij horen begint niet bij dat een ander zegt ‘jij hoort erbij’, het begint met jouzelf die de verbinding legt met de ander(en).

Leef zonder te oordelen. Wanneer er in jouzelf oordelen zijn – of dat nu naar jezelf of naar een ander is – dan reageert de wet van actie en reactie en zullen anderen over jou gaan oordelen.

Wat maakt het uit dat de ander anders denkt dan jij. Wat maakt het uit dat de ander een andere mening heeft. Het doet geen afbreuk aan jouw mening wanneer de ander je probeert te overtuigen dat zijn of haar mening de juiste is. Dat de ander zijn of haar gelijk wil krijgen, wil niets zeggen over jou.
Ga in verbinding met de ander of anderen, zonder dat je in de doos zit. Doorbreek het patroon door er niet meer in mee te gaan. Doordat je innerlijk met de ander in verbinding blijft, maakt het niet uit dat je uit het patroon bent gestapt.

Een Zen citaat zegt: ‘Als je je verstand met rust laat, zal je verstand je met rust laten’.

De Zon en de Duisternis

Bij verhalenmail.nl las ik over DE GROT:
Er was eens een donkere grot die diep onder de grond lag, aan het oog onttrokken. Omdat hij zo diep onder de grond lag, was er nog nooit licht doorgedrongen. De grot had nooit licht gezien. Het woord ‘licht’ had geen betekenis voor de grot, die zich ook niet kon voorstellen wat ‘licht’ zou kunnen zijn.

Op een dag stuurde de zon een uitnodiging naar de grot om naar boven te komen en hem te bezoeken. Toen de grot boven kwam om de zon te bezoeken, was hij stomverbaasd en verrukt, want de grot had nooit eerder licht gezien en hij kon gewoon niet over deze ervaring uit.
Als dank voor het feit dat de zon hem voor een bezoek had uitgenodigd, wilde de grot iets terugdoen en nodigde dus de zon uit om een keer naar beneden te komen om hem te bezoeken, omdat de zon nooit duisternis had gezien.

Zo brak de dag aan dat de zon omlaag kwam en hoffelijk in de grot werd binnengelaten. En terwijl de zon de grot binnenging, keek hij heel belangstellend om zich heen, benieuwd hoe ‘duisternis’ eruit zou zien. Toen vroeg hij verwonderd aan de grot: ‘Waar is de duisternis?’

Tot zover dit verhaal. Iets wat je in je hebt, wat je bent, kan je niet verloochenen. Wanneer jij bent gekomen om Liefde en Licht te verspreiden, dan doe je dit al vanaf dat je klein bent. Of je begint er mee wanneer je dieper in het leven bent gedoken. Meestal door traumatische ervaringen ben je gegroeid naar een Hoger Bewustzijn. Los je op wat in vorige levens is blijven liggen.

Het positieve heeft het negatieve nodig!

Ben je positief van karakter dan heb je negatieve mensen om je heen nodig om dat van jezelf te kunnen ervaren. Net zoals de zon geen duisternis kan ervaren, kan de grot pas licht zien als de zon op hem schijnt.

Helena Blavastky (1831 – 1891) zei meer dan 140 jaar geleden: ‘Het menselijk bewustzijn is in feite klaar voor een mutatie op grote schaal en dat zal het resultaat zijn van grote crisissen. Crisissen die als het ware om een transformatie vragen.’
Dat kan de huidige crisis zijn, of de crisissen die je al vaker hebt meegemaakt in je leven. Dan hoop ik dat jij degene bent die de transformatie op grote schaal al bent aangegaan!

Lieve groet,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!