Je plaats aan tafel bepaalt mede je leven

Vandaag start een miniserie waarin ik uitleg hoe je harmonie kunt bewerkstelligen of optimaliseren in het gezin, op je werk, tijdens besprekingen en overal waar je met mensen samen bent. Je optreden zal daadkrachtiger zijn of juist milder. En dat alleen maar door de juiste plaats aan tafel te hebben!

Voor een kind is de plaats aan tafel niet alleen mede bepalend voor nu, maar ook voor het gedrag als puber of volwassene. En bovendien hoe je leven als volwassene zal zijn! Ergo, wat de plaats is van het kind bepaalt hoe het kind met jou, met zowel fysieke als geestelijke voeding omgaat.
Heel vaak wordt de baby – of de jongste van het gezin – aan het hoofd van de tafel gezet, dat is wel zo makkelijk. Dit heeft echter vervelende gevolgen, eerst voor het gezin, later als volwassene voor hemzelf.
In elk onderling contact is het belangrijk hoe je ten opzichte van elkaar aan tafel zit. Zowel in het gezin, als op je werk of bij een zakelijk gesprek.

Hoe komt het toch dat je soms een blackout krijgt?

Hoe komt het toch dat je niet gezien wordt? Of dat er veel spanningen zijn? Hoe komt het dat je puber niet luistert? Ligt dat aan de puberteit of is er toch iets anders aan de hand? Zit je op één lijn met je collega of baas? Of zijn jullie het zelden met elkaar eens? Hoe komt het toch dat het Kerstdiner niet zo gezellig was als was gepland? Hoe komt het dat je tijdens een bespreking nimmer het woord krijgt? Of wanneer je aan het woord bent, de ander het gauw overneemt?

Hoe komt het dat je partner tijdens het eten stil voor zich uit zit te kijken? Hoe komt het… zo kun je zelf een situatie bedenken, dat terwijl je met elkaar aan tafel zit de stemming nou niet bepaald geweldig is. Of dat je tijdens een bespreking en blackout krijgt. Daar is maar één antwoord op: de plaats van de mensen aan tafel bepaalt hoe de energie aan tafel is, bepaalt de stemming.

De plaats aan de vergadertafel bepaalde ik zelf

Van jongs af aan ben ik gebiologeerd geweest door hoe dingen functioneren qua energie. Waar ik ook was de energie bepaalde hoe ik me gedroeg. Vanaf babytijd tot ongeveer 12 jaar logeerde ik diverse keren per jaar op verschillende adressen. Mijn ouders waren druk in de ‘winkel’ en hadden dan geen tijd voor me. Bij de een was ik heel stil, bij de ander overmatig druk. De meningen over hoe ik was, waren dan ook aardig verdeeld.

In de loop der jaren ben ik een expert geworden in hoe energieën invloed hebben op menselijk gedrag.
Er zijn jaren geweest dat ik veelvuldig vergaderde met Raden van Bestuur van multinationals en grote ondernemingen. Vergaderingen over belangrijke zakelijke projecten. Elke keer bepaalde ik mijn eigen plaats aan de vergadertafel. Zo had ik als vrouw in de zakelijke mannenwereld van de jaren 70/80 geen enkel probleem om een belangrijke inbreng in het geheel te hebben.
Vaak stonden er naambordjes op de vergadertafel, maar omdat ik altijd de eerste was wisselde ik deze zodanig dat mijn ‘zegje’ zeker gehonoreerd werd. En dat slechts door de plaats aan tafel van tevoren te bepalen!

Veilig of kwetsbaar voelen

Het is niet alleen de plaats aan tafel die bepaalt hoe het gesprek gaat, ook wanneer er een bureau tussen zit. Of wanneer er een tafel ontbreekt en het alleen maar ‘gezellige’ fauteuils zijn. Veel coaches, psychologen, begeleiders werken het liefst zo. Het geeft zo’n informeel gevoel, wordt er dan gezegd.
Helaas bepalen zij op die manier dat degene die begeleid wordt zich kwetsbaar en onbeschermd voelt. Immers elke beweging die je maakt, bijvoorbeeld het wiebelen met je voeten, is zichtbaar. Ik denk niet dat dat op korte termijn bijdraagt aan het versterken van de persoonlijkheid van de cliënt. De kracht van de coach, begeleider, etc. dient te zijn, dat zonder de cliënt eerst kwetsbaar te maken, deze zich veilig te laten voelen en daardoor zich durft te openen.

Mijn zoontje van drie eet haast niet

Een paar maanden geleden hadden Sander en ik een bespreking inzake Ruimte voor de Rivier. Tijdens het informele kwartiertje van de zakelijke bespreking, zei een van de heren dat zijn zoontje van drie zo slecht at. Hij zat maar wat te spelen met zijn eten en als iedereen klaar was zat hij nog met zijn bord vol. Hopeloos werden ze er van.

Op mijn vraag ‘hoe zitten jullie aan tafel’ keek hij mij verbaasd aan. ‘Je hoeft het niet te zeggen,’ zei ik meteen ‘hij zit aan het hoofd van de tafel.’ Daar kwam een nog verbaasder blik op. Hij tekende voor mij de tafelschikking tussen hem, zijn vrouw en de vier kinderen. Daarop vertelde ik hem hoe de mensen zich aan tafel gedroegen, de puber die het hoogste woord had, een dochtertje die niets zei, enz. Zijn ongelooflijke blik deed me glimlachen. Het was precies zoals ik zei. Maar ja, ik ben dan ook helderziend. Ik vertelde hem dat het daar niets mee te maken had. En legde hem uit hoe dat kwam. Ik tekende hoe ze het beste aan tafel konden gaan zitten en vertelde ook het waarom.

Een maand later spraken we elkaar weer. Nog voordat we handen hadden geschud, stak hij bij binnenkomst al zijn duim omhoog. Tijdens de pauze vertelde hij: ‘Het werkt fantastisch! Wat een andere sfeer aan tafel. Mijn zoontje eet zijn bord nu uit zichzelf helemaal leeg. Dat is in zijn jonge leventje nog nooit gebeurd. En het mooie is mijn opstandige pubermeid is nu zo gezellig en lief, echt geweldig! Iedereen heeft het naar de zin, tijdens het ontbijt, het avondeten en ook als we ’s avonds bij elkaar zijn.’ Op dit laatste had ik ook adviezen gegeven.

Het Kerstdiner

Vlak voor de Kerst waren Sander en ik uitgenodigd voor een heerlijk diner. Op een gegeven moment ging het over wat we met de Kerst deden. De gastvrouw vertelde: ‘Ik zie zo tegen de Kerst op. We hebben eerste Kerstdag een diner met acht mensen en met één daarvan heb ik altijd moeite. Terwijl ik druk ben, blijft zij gewoon zitten. En wat nog vervelender is, ze heeft altijd het hoogste woord, niemand komt er tussen.’

Tja, daar wist ik raad op en vertelde haar hoe ze het beste de tafelschikking kon doen. Na de Kerst kreeg ik een enthousiaste mail: het diner was fantastisch gegaan, zo ontzettend gezellig. Waardoor? Doordat iedereen de juiste plaats had gekregen waardoor men zich welkom en veilig voelde.

Wordt vervolgd

Weet je dat niet alleen de plaats aan tafel bepaald hoe de mensen met elkaar omgaan. In een relatie bepaalt ook de plaats in bed hoe de relatie is. Hoe en waarom, vertel ik een volgende keer. Want zoals beloofd, je krijgt de komende weken uitgebreide informatie over wat de plaats aan tafel doet met de mens. Het wordt een echte minicursus Keukentafel Psychologie.

Of als je zo lang niet kunt wachten, dan kun je natuurlijk ook een afspraak maken voor een consult.
Kijk daartoe bij consulten

Lieve groet,
Daisha 

P.s.: In het programma Zielsverwanten, elke zaterdag om 20.00 uur, beantwoord ik vragen. Je kunt dit daarna nog de hele week bij ‘Gemist’ beluisteren via Radio Merlijn www.radiomerlijn.nl
Heb je een vraag? En dat kan over allerlei kwesties gaan, jezelf, je gezin, werk, familie, droom, gezondheid, etc. stuur deze met voornaam en geboortedatum van de betrokken personen naar daisha@radiomerlijn.nl  Privacy is verzekerd, ik noem geen naam of geboortedatum in het programma.

Wil je automatisch op de hoogte blijven van nieuwe artikelen over Keukentafelpsychologie? Hier kun je je gratis abonneren op mijn blogupdates.