Er is verandering, maar nog niet genoeg

Er liggen al een paar weken mails op een reactie van me te wachten. Belangrijke vragen en mooie voorbeelden van de praktijk.
Arianne mailt: Ik heb een vraag over hoe ik het beste met mijn gezin aan tafel kan gaan zitten. Ik heb al wat gewijzigd want onze jongste zoon zat eerst aan het hoofd en hij liep weg van tafel en at slecht. Hij zit nu links van mij en eet goed en blijft zitten. Heeft dus echt gewerkt.
Echter ik ben nog niet tevreden. Ik merk dat er nog wrijving is en dat we nog niet op onze plek zitten waar we horen te zitten. Ik vind de indeling zo moeilijk omdat de deuren etc. op de niet juiste plekken bevinden. Dus graag uw blik erover.
In de praktijk zit er wrijving tussen mijn dochter en jongste zoon. Zij kibbelen vaak en kunnen niet veel van elkaar hebben terwijl ze ook echt niet zonder elkaar kunnen. Mijn oudste zoon is daarentegen steeds vaker de belerende rol aan het opnemen als: hou daar mee op, je irriteert mij en stop er mee, eet nou eens netjes, etc. (Hij zit dus vast fout.)

Mijn man is gemiddeld 4 dagen in de week weg en dan verschuift de huidige indeling dan gaat mijn dochter op de plaats van mijn oudste zoon zitten. En hij schuift door naar mijn mans plaats. Ik zelf vind de plek waar mijn man nu zit niet fijn. Met mijn rug naar het raam en de deur vind ik erg onrustig. Daar waar ik nu zit vind ik wel prettig en overzichtelijk. voor mijn gevoel ook veilig.
Hoor graag van u, vriendelijke groet, Arianne.

De vredesstichter

Mijn antwoord: Hallo Arianne, Ik kan me voorstellen dat toen je jongste zoon aan het hoofd van de tafel zat, dat hij zich daar niet comfortabel voelde. Daardoor slecht at en van tafel weg liep. Waarom hij dat deed licht ik uitgebreid toe in hoofdstuk één. Heel mooi dat je dat hebt veranderd, alleen heb je het gevoel dat het nog completer kan zijn.
Heel fijn dat je de geboortedata en de voornamen hebt vermeld. Ik kan me dan op hen afstemmen en zien of er meer achter zit dan alleen de indeling aan tafel. En dat is ook zo.

Je oudste zoon kwam met de missie hier op aarde om vrede te stichten, om harmonie te creëren. Dat hij zo reageert ten opzichte van je dochter en jongste zoon hoort bij die missie. Echter je dochter kan er niet tegen als iemand haar zegt wat ze moet doen. Dat heeft dus niet alleen met de opmerkingen van je zoon of de puberteit te maken. Dit zal ook de rest van haar leven een rol spelen. Ze accepteert het ‘moeten’ niet van volwassenen en zeker niet van haar oudere broer. Het is een schat van een meid, heel zorgzaam, lief en behulpzaam. Maar vaak nemen we iets mee uit een vorig leven, vandaar haar verzet tegen – het woord alleen al – ‘moeten’!
Geen probleem, want daar zijn hele mooie oplossingen voor, maar ik wil nu liever bij de indeling van de tafel blijven. Ze hebben allebei de gave om tijdens hun communicatie creatieve oplossingen te kunnen bedenken.

Kibbelen hoeft geen disharmonie te zijn

Je jongste zoon houdt van communiceren, aandacht en levendigheid. Zie wat er tussen je dochter en jongste zoon gebeurd niet als kibbelen, maar als het toetsen van elkaars meningen. Zowel je dochter als jongste zoon hebben het samen nodig om – soms op heftige wijze – te communiceren. Ze hebben allebei de gave om tijdens hun communicatie creatieve oplossingen te kunnen bedenken. En kunnen daarom eindeloos doorgaan met het toetsen van elkaars mening. Het zou mooi zijn als je dat kunt laten bestaan, in de praktijk heet het namelijk assertief zijn (Iets waar volwassenen veel geld voor betalen om het te leren, en bij jou wordt het gratis geleerd aan de eettafel). Je oudste zoon heeft dat niet zo nodig, hij heeft van nature al een bepaald overwicht.

Ik zou nog veel meer kunnen vertellen over het hoe en waarom, maar laten we naar de tafel indeling gaan.
Je man en oudste zoon zitten prima qua energie. Jij zit nu tussen je dochter en jongste zoon in. Waarschijnlijk om een soort buffer tussen hen te vormen. Maar je ziet het heeft geen effect tussen die twee. Wil je eens het volgende proberen:
Jij op de plek van je dochter, je dochter links naast jou. Je man schuift meer naar de hoek van de tafel, je oudste zoon links naast hem en je jongste zoon weer links daarnaast. Wanneer je man de vier dagen per week weg is, kan iedereen gewoon op de eigen plek blijven zitten. De stoel van je man is dan leeg, maar voor het gevoel is hij nog steeds aanwezig. Zo hoeft je oudste zoon niet tijdens zijn afwezigheid de rol van het hoofd van het gezin op zich te nemen.
Ik hoor graag hoe het over een maand functioneert!
Hartegroet, Daisha.

Het werkt écht !

Ik heb Tonjoeska blijkbaar aan het werk gezet. In ieder geval niet voor niets, zie hier het resultaat!
Nou, je Keukentafel Psychologie hfdst 6 Psychologie van de Slaapkamer heeft wel effect gehad. Ook ik ben sinds enkele jaren alleen. Je verhaal over rechts slapen of links slapen zette mij aan het denken. Ik heb in mijn leven verschillende relaties gehad en ben eens gaan kijken in welke tijd en in welke relatie ik rechts of links lag. En dan ook naar mijn manier van leven in die tijd. En wat schertst mijn verbazing: in de tijd dat ik rechts lag, was ik krachtig en ondernemend en had ik de leiding over mijn leven. In die tijden dat ik links lag gebeurden er heel veel dingen waarbij ik juist niet in mijn eigen kracht stond. En zelfs steeds zwakker werd en mij liet overheersen door de partner in mijn leven.

Sinds mijn partner weg is, lag ik nog steeds aan de linkerkant van het bed, dus nu ik weer alleen ben. Gisterenavond las ik je verhaal. Nou vanochtend al heel vroeg voor dag en dauw stond ik op en ben ik gaan schuiven in mijn kamer. Alle meubels van zijn plaats! Want het bed stond zo dat ik altijd helemaal achterom en ongemakkelijk moest lopen voor mijn gevoel, als ik rechts wil gaan slapen.

Zie je het al voor je? Net wakker en hup aan de gang terwijl de merel buiten zijn lied heeft ingezet!
Alle meubels een kwart slag naar links. En zo de hele dag laten staan. Maar uiteindelijk voelde het niet goed en vanavond dus weer aan de gang gegaan en bed en nachtkastjes nog een kwartslag doorgedraaid, andere kastjes en stoelen naar de overkant, alle kabels etc. opnieuw aansluiten, zie je het voor je? De stofzuiger er natuurlijk bij, want alle verborgen hoekjes met stof komen tevoorschijn…

Zo en nu meteen mijn bedje in, voor het eerst sinds lange tijd weer slapen aan de rechterzijde van mijn bed… Laat het leven maar weer beginnen! Het klopt helemaal met het proces waar ik mij in bevind! Let’s go! En hartelijk dank voor de herinnering Daisha!
Veel liefs, Tonjoeska.

Heb je een vraag over dit onderwerp?

Ik had beloofd deze week verder te gaan met ‘de stoel’. Dat gebeurt volgende week, dan vertel ik hoe je de stoel neerzet om je cliënt op z’n gemak te stellen, als je therapeut, psycholoog, medicus of welzijnswerker bent? Of voor je werknemer wanneer je werkgever bent? Wat als je visite krijgt?

Lieve groet,
Daisha

P.s.: In het programma Zielsverwanten, elke zaterdag om 20.00 uur, beantwoord ik vragen. Je kunt dit daarna nog de hele week bij ‘Gemist’ beluisteren via Radio Merlijn www.radiomerlijn.nl
Heb je een vraag? En dat kan over allerlei kwesties gaan, jezelf, je gezin, werk, familie, droom, gezondheid, etc. stuur deze met voornaam en geboortedatum van de betrokken personen naar daisha@radiomerlijn.nl  Privacy is verzekerd, ik noem geen naam of geboortedatum in het programma.

Wil je automatisch op de hoogte blijven van nieuwe artikelen over Keukentafelpsychologie? Hier kun je je gratis abonneren op mijn blogupdates.