Het valt niet mee om kind te zijn. Er komen veel ouders met kinderen bij me. Ieder heeft weer zijn of haar eigen problemen. Een jongen van 11 jaar kwam met zijn moeder. Hij had al jaren therapie, omdat de ouders niet begrepen dat hij met een oude ziel was geboren. Hij speelde nooit, nee, daar was hij al te ‘oud’ voor. Nu dat niet meer van hem wordt verlangd is hij helemaal opgebloeid. Hij houdt zich nu bezig met dingen die hem interesseren zoals boeken schrijven.

Vaak zie ik dat wat als door ouders als ‘probleem’ wordt gezien, in werkelijkheid iets anders is. Als ouder heb je vaak een beeld van hoe een ‘normaal’ kind zou moeten zijn. Daardoor zie je soms niet hoe je kind werkelijk is. Als deze zich dan anders gedraagt, lijkt het niet normaal te zijn. Maar waarom zou je kind niet anders mogen zijn dan andere kinderen? Alle bijzondere mensen die de geschiedenisboeken in gingen, omdat zij uitzonderlijke dingen deden, waren geen normale kinderen. Waren die kinderen dan altijd gelukkig? Zeker niet, maar de pesterijen of moeilijkheden omdat zij de wereld anders zagen dreven hen tot ongekende hoogte! Gelukkig hadden ouders in die tijd nog geen geld voor psychologen en therapeuten. Dan zouden deze bijzondere kinderen misschien wel zijn omgevormd tot normale kinderen! Dan zouden we als mensheid nu een stuk minder ontwikkeld zijn.

Een jongen van zeven jaar kwam bij me met zijn vader. Hij werd altijd gepest en had nooit vriendjes. Ik zag dat hij heel intelligent was en dat ook graag liet merken. Dit is in het kort wat er tussen hem en de andere kinderen gebeurde: als er in de klas door de leerkracht wat werd gevraagd, was hij de eerste die zijn vinger omhoog stak. En uiteraard het goede antwoord gaf, waardoor de andere kinderen geen kans meer kregen. Ze ergerden zich aan deze wijsneus en hadden door hem het gevoel dom te zijn. En dat niet alleen in de klas, ook op het schoolplein wist hij het beter, hield zich aan de regels en corrigeerde de andere kinderen. Ik legde hem uit hoe de andere kinderen dit ervaarden, wat hij, onbewust, met de andere kinderen deed. Hij begreep toen dat hij gepest werd om zijn gedrag en niet omdat de kinderen een hekel aan hem hadden als persoon. Hij is twee keer bij me geweest. Ik adviseerde hem wat hij in bepaalde situaties kon doen. En op een gegeven moment werd hij volledig opgenomen in de kring van de andere kinderen.

Een moeder kwam met haar dochter van negen bij me. Zij was al vanaf haar vijfde in therapie, soms zelfs twee therapieën tegelijkertijd. Het grote probleem nu was dat haar dochter een negatief zelfbeeld had. Ze wilde niet meer leven en wat men ook probeerde in de therapie men merkte dat zij haar gevoelens niet kon uiten.
Het is nogal wat om op zo’n jonge leeftijd zelfs al twee trainingen te moeten volgen. Je kunt op zo’n jonge leeftijd nog niet ‘goed’ je gevoelens onder woorden brengen. In ieder geval niet zoals een volwassene dat kan. Haar negatieve zelfbeeld kan ik me helemaal voorstellen. Als je in therapie moet, ben je sowieso niet ‘normaal’ in de ogen van een kind van vijf. Het meiske ontleent haar negatieve zelfbeeld uit de hoge verwachtingen waaraan zij moet voldoen en wat er met haar allemaal gebeurd op zo’n jonge leeftijd. Na twee sessies konden moeder en dochter weer opgelucht verder.

Een jongeman van 18 jaar komt met zijn ouders bij me. Hij wil niet meer naar school, terwijl hij nog maar één jaar hoeft en dan heeft hij zijn studie voltooid. Hij kan het qua intelligentie gemakkelijk halen, maar hij doet niets meer. Bij het afstemmen zie ik dat het een doe-kind pur sang is. Ook al kan hij heel goed leren, hij is daar niet voor gekomen. Wel om topsporter te worden. De jongeman vertelt me dat hij graag naar het buitenland wil om daar te trainen. Nadat ik de ouders overtuigd heb dat dat zijn weg is, laten ze hem gaan. Eén jaar later spreek ik zijn ouders weer. Ja, hij zit nog steeds in het buitenland. Hij is een totaal ander mens geworden. Werkt ontzettend hard en is bezig om trainer te worden. Hij heeft al aangekondigd dat hij later een eigen zaak wil … in sportartikelen.

Zo kan ik nog wel doorgaan: Een geestelijk gehandicapt meisje met woede aanvallen komt elke vier maanden en ze hebben geen enkel probleem meer met haar. Een jongen van 10 jaar wilde totaal niets meer, alleen maar op bed liggen – hij zag het leven niet meer zitten. Is nu een gelukkig en spontaan kind. Kinderen van elke leeftijd komen bij me. Sommige ouders met heel jonge kinderen hebben een soort abonnement, één keer in de zoveel tijd bellen ze om weer even verder te kunnen. Het enige dat ik doe is zorgen dat zowel ouder als kind zichzelf én elkaar weer begrijpen. Deze inzichten lossen zoveel op dat men daarna weer zelf verder kan.

Het valt niet mee om ouder te zijn, maar zeker ook niet om kind te zijn. Hoe dat komt? Ieder komt met een eigen karakter op deze aarde. Ja logisch, zul je nu denken. Maar de karakters kunnen zo verschillend zijn dat je elkaar niet begrijpt. Ieder komt ook met een eigen weg om te gaan. Bovendien heb je te maken met wat er in vorige levens is gebeurd. Gebeurtenissen uit vorige levens kunnen reacties oproepen bij kinderen die ouders niet begrijpen. Er zijn zoveel aspecten waardoor onbegrip kan ontstaan. Door als ouder af en toe je kind met andere ogen te bekijken kun je veel problemen voorkomen. Dan zie je dat je kind een geheel zelfstandig wezen is met een eigen karakter. Met eigen wensen en verlangens die compleet tegengesteld kunnen zijn aan die van jou. Ieder kind, maar ook de volwassene, wil geen stumper zijn. En dat gevoel kun je wel hebben als je therapie nodig hebt.

De grootste uitdaging van een therapeut, psycholoog of psychiater is het beantwoorden van de vraag ‘wat is er met dit kind aan de hand?’. Veel therapie trajecten duren soms onnodig lang omdat de therapeut niet in staat is om snel een diagnose te kunnen stellen.
De kracht van mijn helderziende gaven is dat ik direct kan zien waar de verschillen én de overeenkomsten tussen mensen zijn. Door dit te belichten en advies te geven hoe daar mee om te gaan, wordt het meeste opgelost.

Hartegroet,
Daisha

P.s.: Satsang is iedere maand op een zondag van 11.00 – 15.00 uur. Zie voor meer informatie…