Het Omdenken!
Heb je ook gemerkt dat als je iets verwacht vaak het omgekeerde gebeurd? Je wordt verwacht op een feest, maar je bent moe en heb zoiets van: ik weet niet of het wel leuk wordt. Weet je wat ik ga vroeg naar huis, want ik ben eigenlijk veel te moe. Je komt daar en je merkt dat je steeds meer energie krijgt. En voor je het weet is het diep in de nacht dat je naar huis gaat, het was ook zo gezellig!

Einstein zei: Je kunt geen probleem oplossen met hetzelfde bewustzijn waarmee je het creëerde. Leer de wereld totaal nieuw te zien. Door je denken om te draaien, ontstaan er mogelijkheden. Hier een paar voorbeelden:
Onzekerheid is een signaal van je onbewuste ‘neem de tijd’: je bent onzeker over wat je moet besluiten of wat je moet doen in een bepaalde kwestie. Oplossing: tijd nemen om het rustig te overdenken of alles te laten bezinken, laat de ‘tijd’ het oplossen.
Afgunst is bewondering. Je bewondert de ander en denkt dan dat je hetzelfde zou moeten kunnen of hebben. Kijk dan of het bij je past, of je dit werkelijk wilt! En wees je bewust dat het alleen kan met alle consequenties die daarbij horen. Bijvoorbeeld:  je wilt beroemd zijn, maar ben je ook bereid om je privéleven daarvoor op te geven? Of misschien wil je in een groot huis wonen, maar heb je zin in de hoge hypotheek die daarbij hoort?
Verdriet is aandacht. Aandacht voor de persoon of voor datgene waar je verdriet om hebt. Bedenk dan dat aandacht een enorme energie is. Als je dat beseft, weet je dat je energie aan het geven bent en geloof me het voelt meteen anders.
Eenzaamheid is met je ‘eigen Ik’ leven. Bedenk, voel, wat je op dat moment nodig hebt. Wat zou je willen doen met een ander? Doe dat dan met jezelf! Wil je graag met iemand dineren? Maak een leuk diner en zet een substituut aan je tafel, Bijvoorbeeld een foto van je dierbare geliefde die er niet meer is. Of een pop, die daarvoor staat. Wil je samen tv kijken, dan kun je dit zelfde doen.
Emoties zijn gevoelens. Als je je emotioneel voelt, vraagje jezelf af: welke gevoelens heb ik? Wat zit er achter deze gevoelens? Als ik me het tegenovergestelde voorstel, hoe voelt het dan?

Komt een vrouw bij me op consult. Ik stem me af op haar en haar gezin. Ik kijk naar de karakters, hun vorige levens, naar datgene wat ze in dit leven willen ontwikkelen, etc. Ik zie dat de vrouw is gekomen om zelfstandig te handelen en het op haar eigen manier te mogen doen. In een vorig leven is ze onder de duim gehouden, ze had als vrouw niets te vertellen. En is daarom in dit leven gekomen om vrijheid in doen en laten te verwerven.
Haar man is gekomen om verantwoordelijkheid te leren dragen. Maar ook om harmonie om zich heen te bewaren. En dat niet alleen binnen het gezin, maar vooral daarbuiten. In een vorig leven was er zoveel strijd om hem heen dat hij dat niet meer wil aangaan. Hij is ook gekomen om er altijd voor anderen te zijn. Helaas hoort daar meestal niet het gezin bij, omdat men dat onbewust als eigen ik beschouwd.

Ik zie dat man en vrouw twee krachtige persoonlijkheden zijn met een sterke eigen wil. Uitgebreid vertel ik de vrouw hoe de karakters van hen beiden zijn en waarvoor ieder in dit leven is gekomen om uit te diepen. Namelijk: de vrouw wil leren op eigen wijze te handelen, te denken, etc. De man wil verantwoordelijkheid leren dragen. Samen zoeken ze een krachtig tegenspel uit, namelijk hun partner.
Als ik aan de vrouw vraag met welke vraag ze is gekomen, vertelt ze: ‘Ik heb het gevoel dat ik in ons gezin alles alleen moet doen, elke beslissing alleen moet nemen. Mijn man staat altijd voor anderen klaar en ik heb het gevoel dat die belangrijker zijn dan ik of de jongens. Alhoewel hij wel veel aandacht aan de jongens besteed, dat is ook weer waar. Als zijn vriend hem nodig heeft, gaat al zijn aandacht naar hem toe. Als ik iets vraag dan vindt hij het heel gewoon dat ik daar zelf een oplossing voor zoek. Ik zou zo graag meer aandacht willen hebben, een arm om me heen als ik het even niet meer zie zitten. Het lijkt soms of ik niet besta.’

Nu gaan we omdenken. De vrouw komt om het op eigen manier te doen en zelfstandig te handelen. Nooit meer toestaan dat je gedwongen wordt tot iets of onder de duim wordt gehouden! Je kiest daarbij een partner die niet zo gemakkelijk verantwoordelijkheden op zich neemt en graag de harmonie wil bewaren. Ideaal, lijkt me, wat een geweldige relatie! Het past precies in en bij elkaar.
Hij komt om anderen te helpen en doet dat ook. Om verantwoordelijkheden op zich te nemen, ook dat doet hij, maar dan naar zijn zonen. Perfecte harmonie zou je zeggen!

Ik vraag probeer je dit eens in te voelen: Je bent getrouwd met een man die heel goed weet wat hij wilt. Elke keer de verantwoordelijkheid voor het gezin op zich neemt en jij hoeft niets te besluiten. Hij is echt het huisje-boompje-beestje-type. Elke avond, nadat de jongens op bed liggen, gezellig samen op de bank, een beetje tv kijken, glaasje wijn en kaasje er bij. Heerlijk knuffelen en elk besluit wordt samen genomen. Hoe zou je dat ervaren?
Haar eerste reactie is meteen: Oh neen, daar zou ik niet tegen kunnen. Ik wil gewoon mijn eigen gang gaan. Ik heb zoveel interesses, andere dan die hij heeft, bovendien bepaal ik liever zelf wat er moet gebeuren.
Ik vraag haar: Wat je nu vertelt, wat verschilt dat met hoe het nu is? Ze denkt na en geeft toe dat dit eigenlijk precies is zoals haar leven momenteel is.

Waarom heeft deze vrouw toch het gevoel dat er aan hun relatie van alles aan schort? Op de eerste plaats het niet weten waarvoor ieder van hen is gekomen. Toen ik haar dat vertelde, begreep ze haar man. Het is precies hoe ze hem zag, maar hem afkeurde, omdat zijzelf met een andere doelstelling is gekomen en wilde dat hij ook zo moest leven.
Op de tweede plaats omdat gelijkwaardigheid vaak verkeerd wordt geïnterpreteerd. Gelijkwaardigheid geeft het gevoel, wat-ik-doe-moet-jij-ook-doen. Ook al ben je verschillend van karakter en kom je om andere aspecten van jezelf te ontwikkelen, dan kun je nog steeds gelijkwaardig zijn.
De inbreng – en tegelijkertijd de liefde – van de man is dat de vrouw kan doen wat ze wil, omdat de man er voor zorgt dat daarvoor de financiën aanwezig zijn. Zo heeft de vrouw al vele studies mogen volgen, tot nu toe nog niets qua financiën hoeven in te brengen. Ze wonen in een prachtig huis, waar de vrouw – mede omdat zij het helemaal naar haar hand heeft mogen zetten – zich helemaal thuis voelt. De kinderen komen niets tekort, etc. De vrouw heeft dus alle vrijheid om zich op vele vlakken te ontplooien. En is niet gebonden aan de verantwoordelijkheid om geld te verdienen.
Hier is dus duidelijk gedeelde verantwoordelijkheid: hij voor de inkomsten, zij voor de uitgaven, volkomen gelijkwaardig, volkomen in harmonie!

Door je denken om te draaien, ontstaan er nieuwe mogelijkheden!

Lieve groet,
Daisha 

P.s.: Mijn specialiteit is je anders te laten denken, zowel via mijn radioprogramma’s, in een consult of in elk seminar en opleiding die ik geef. Luister maar eens bij www.radiomerlijn.nl of kijk eens bij www.wellenberg.nl