Een nieuwe eeuw, een nieuw begin

We zijn in een eeuw gekomen waarvan het begingetal al aanduidt dat het totaal anders gaat worden. In de 19e eeuw zijn de cijfers 1 en 9 dominant. De 1 heeft onder andere de betekenis van het ontwikkelen van de IK, maar ook ik-gerichtheid. De 9 is energiek en vecht voor vrijheid. Dit is slechts in het kort de essentie van deze cijfers, ze betekenen veel meer.
We zijn nu in de eeuw gekomen met aan het begin de 2 en de 0. De 0 is het ei, het zaadje waaruit alles voortkomt, terug naar de oerbron, maar ook chaos. De 2 is de belofte dat het ‘wij samen’, ofwel harmonie, in onze samenleving werkelijkheid gaat worden. De 2 is de moeder, die buigt, alert is en geduld heeft.

Opmerkelijk

Ook al is het millennium met de 2 net pas begonnen, toch zien we daar al de tekenen van. Op 11 april jl. verklaarde Paus Fransciscus: ‘Ik neem persoonlijk de schuld op me van de kindermisbruik. Ik voel me verplicht om persoonlijk alle schuld op me te nemen voor het kwaad dat een klein aantal priesters, duidelijk niet te vergelijken met het totaal aantal priesters, heeft aangericht door het seksueel misbruiken van kinderen. En voel me verplicht om daarvoor persoonlijk vergeving te vragen.’
Heel mooi dat hij dat doet, bijna zoals Jezus dat deed, maar die nam de schuld op zich voor alle zondaren. Blijkbaar doet Jezus dat nog steeds, want de zondaren gaan gewoon door met zondigen.

123 jaar lang!

Wat is er nu zo onwennig, die uitspraak van de Paus? Een beetje, maar vooral de dag van vandaag 30 april, de dag dat we sinds 1891 Koninginnedag vierden, 123 jaar lang! Mijn hele leven weet ik niet beter dan dat 30 april een feestdag is. Al dagen vroeg ik me af waarom mijn agenda deze dag leeg was. Oh ja, dacht ik dan: het is dan feest, oh nee, toch niet. Wanneer je je levenlang geprogrammeerd bent om op 30 april vrij te zijn en feest te vieren, dan voelt dat raar.

Hoera voor de jarigen!

En dan alle mensen die vandaag jarig zijn, zoals Annemarie en Pieter bijvoorbeeld. Ze werden geboren op een feestdag, alle vlaggen in het hele land hingen voor hen te wapperen. Natuurlijk ook voor de koningin, maar toch… De jarigen van vandaag moeten als kind al het gevoel hebben gehad dat ze iets bijzonders zijn. Iedereen, nou ja bijna iedereen dan, was vrij, kleedden zich als met carnaval, er werd getoeterd en gezongen, koekhappen en allerlei andere spelen stonden centraal deze dag. Natuurlijk denk je als kind dan: dat doen ze omdat ik jarig ben!

De saamhorigheid ontroert mij

Wat zit je nu te zeuren, denk je misschien, het was dit jaar op 26 april toch feest!?!Vandaag was iedereen aan het werk, geen vlaggen die zwaaiden voor de jarigen van vandaag. Geen volle straten met feestgangers. En weet je wat het ergste is, de jarigen van vandaag moeten het de rest van hun leven nu zonder doen.
Ik vraag me af of het voor meer mensen vandaag onwennig is. Altijd was mijn programma op 30 april: ’s morgens naar de radio luisteren. Naar de enthousiaste verslagen van de verschillende steden waar de koningin  heenging. Of kijkend naar de tv, met één jaar er tussen dat het feest helaas een drama werd. Die beelden staan nog scherp in mijn geheugen gegrifd.
66 keer heb ik 30 april intens beleefd. De saamhorigheid van soms een verdeeld volk ontroerde mij elk jaar weer. Dan wist ik: zie je wel, we kunnen het wel. Dit wordt eens werkelijkheid! Wat? Dat de saamhorigheid ook de rest van het jaar blijft.

Het is even wennen

Wat zit je nu te zeuren, denk je misschien, het was dit jaar op 26 april toch feest!?!
Weet je, die dag is gewoon aan mij voorbijgaan. Deze datum is nog niet in mijn systeem geprogrammeerd. Die dag heb ik niets gezien van de beelden op tv of naar de radio geluisterd. Ik heb de hele dag gewerkt en nam me gedurende die dag voor om ’s avonds naar het journaal te kijken. Of naar het programma Blauw Bloed, want het kriebelde wel een beetje. Maar meer mensen waren nog niet gewend aan Koningsdag. De schapenscheerder kwam en toen hij wegging was het tijd om uit te zenden bij Radio Merlijn.

Hoe was het voor jou?

Volgend jaar er toch maar aan gaan wennen dat er geen Koninginnedag meer is, maar een Koningsdag. Ik heb grote bewondering voor ons koningspaar. Wat zij in dit ene jaar al hebben ondernomen en opgepakt: mijn complimenten!
Ik zal ze volgend jaar eren door op Koningsdag vrij te nemen en te genieten van al die mooie activiteiten in het land. Een hartelijk bedankt van het hele land aan hen, dus volgend jaar ook van mij!

Hoe was het voor jou deze Koninginnedag? Ben benieuwd of je het vandaag ook zo onwennig vindt. Net alsof je iets mist. Kan ook niet anders, want een 123 jaar lange traditie, welke diep in onze genen is gebeiteld, zomaar ineens weg. Ik hoor graag van je!

Ja, ja, het is echt de eeuw van buigen, alert zijn en geduld hebben!

Lieve groet,
Daisha