Onzichtbare verbintenissen, deel 5 Ze bepalen ons Karakter !
Nieuwsbrief ontvangen?
Daisha de Wijs
04/02/2016
Gemiddelde leestijd: 7 minuten
Mag ik je wat vragen?
Ik wil minder afhankelijk worden van Facebook om mijn lezers te bereiken. Als je je
aanmeldt voor mijn nieuwsbrief, dan ontvang je wekelijks als eerste mijn nieuwste artikel.
Klik hier om je aan te melden
Ieder deel van je lichaam heeft zijn eigen bewustzijn, zijn eigen Ziel. Dit was al in de oudheid bekend, een paar eeuwen is deze wijsheid verloren gegaan. Gelukkig wordt dit tegenwoordig door wetenschappelijk bewijs steeds meer erkend. Wanneer een mens ontworteld is, afgesneden van ouders, familie of zichzelf, dan heeft men ook geen contact meer met zijn Ziel. En kan er verkilling optreden of kan de persoon zichzelf vernietigen door negatieve gedachten over zichzelf te hebben.
Elk levend wezen reageert op emoties
In de jaren zestig bewees Cleve Backster, destijds Amerika’s voornaamste expert op het gebied van ondervragingen met behulp van leugendetectors, dat planten en elk levend wezen reageren op emoties.
Ook dr. Masaru Emoto, een Japanse wetenschapper, bewees dat in de jaren negentig met zijn ijskristallen. Wanneer er vriendelijke woorden werden gebruikt, zachte muziek of mooie natuurbeelden, liet het bevroren water prachtige ijskristallen zien. Terwijl wanneer het water werd blootgesteld aan boosheid, angst, gescheld, natuurgeweld of vreselijke muziek de kristallen chaotisch en ongeordend waren.
Dr. Emoto heeft vele bewijzen moeten leveren voordat hij werd geloofd en sommigen staan hier nog steeds sceptisch tegenover. Ook Cleve Backster deed er bijna veertig jaar over om zijn bewijzen erkend te krijgen. Wat zij beiden bewezen is dat onze gedachten – we bestaan immers voor 70% uit water en zijn levende wezens – ons kunnen helen of vernietigen.
De banketbakker
Een man komt bij me op consult met de vraag hoe hij gelukkig kan worden. Nu heb ik daar helaas geen recept voor, was dat wel zo dan zou ik steenrijk zijn. Gelukkig kun je namelijk niet worden, het is een staat van Zijn. Je bent gelukkig of niet. Je kunt niet een beetje gelukkig zijn, je kunt wel een beetje tevreden zijn. Maar ook dat kun je jezelf beter niet aandoen. Een beetje tevreden geeft daarnaast weer zovele teleurstellingen dat je niet gelukkig kunt zijn.
De man besluit naar aanleiding van het consult bij mij een opleiding te gaan doen. In mijn opleidingen beoog ik om eenieder op natuurlijke wijze en in eigen tempo in contact te brengen (of te herstellen) met de eigen Ziel. Om daardoor het leven te kunnen leven dat de Ziel voor ogen had toen die hier op aarde kwam.
Het beroep van de man is banketbakker net zoals zijn vader en de vele voorvaderen – al 150 jaar lang. Tijdens de opleiding ontdekt hij dat hij automatisch de bakkerij van zijn vader heeft overgenomen. Hij heeft er nooit bij stilgestaan dat er voor hem ook een ander beroep mogelijk zou kunnen zijn. De verbintenis met zijn vader en de generaties hiervoor deed hem van zelfsprekend de zaak overnemen.
De bevrijding van vele generaties
Hij ontdekte ook tijdens de opleiding dat hij eigenlijk nooit voor het bakkersvak gekozen zou hebben als hij toentertijd een bewuste keuze had gemaakt. Zijn hobby was fotograferen en filmen, dat was voor hem echt een uitlaatklep. Gaandeweg de opleiding kwam de man tot de conclusie dat hij liever dat als beroep had. Maar ja kon dat nog wel op zijn leeftijd (48 jaar). Hij had een gezin, twee jonge kinderen die net gingen studeren. Daarbij, zijn vader zag hem al aankomen dat hij een einde zou maken in wat al generaties lang in de familie werd doorgegeven.
Toen ik opperde dat het voor zijn vader en de voorvaders wel eens een bevrijding kon zijn om uit een vastgelegde traditie te stappen, deed dit een vlam in hem ontwaken die hij niet meer kon negeren. Na maanden bracht hij de moed op om zijn vader te vertellen dat hij met de zaak ging stoppen. Het resulteerde in dat zowel vader als zoon huilden van opluchting. De vader bekende dat ook hij de zaak uit gewoonte had doorgezet en toentertijd niet een ander beroep durfde te kiezen.
Het pand werd verkocht, voor de zaak was helaas op zo’n korte termijn geen koper te vinden. De vader hielp de zoon zoveel mogelijk om zijn nieuwe beroep te kunnen uitoefenen. En dat werd al gauw een geweldig succes.
Van lieve jongen tot crimineel
Een hooggevoelige jongen heeft een enorme band met zijn moeder. Met zijn vader heeft hij niet zo’n goed contact. De jongen heeft het gevoel dat zijn vader hem niet mag en er is dan ook voortdurend strijd tussen hen. Zijn moeder krijgt een buitenechtelijke relatie met een Engelsman, gaat met hem naar Engeland en laat de jongen op zevenjarige leeftijd achter bij zijn vader. Hij ziet zijn moeder daarna nog hooguit een keer per jaar.
Hij voelt zich door zijn moeder vreselijk in de steek gelaten. En begrijpt ook niet dat ze hem zomaar bij zijn vader heeft achtergelaten. Uit kwaadheid – eigenlijk meer door ernstig teleurgesteld te zijn – zit hij zijn vader continu dwars. Deze kan daar niet mee omgaan en stuurt hem naar kostschool.
Hij ervaart dit als verlaten te zijn door zijn moeder én zijn vader. Ofwel hij is uit het familiesysteem gezet, de wortels met beide ouders zijn afgesneden. Ontredderd zoekt hij de verbinding met een ander systeem c.q. familie, namelijk de criminaliteit. Op zestienjarige leeftijd is hij een rasechte crimineel.
Dat zijn moeder hem zomaar in de steek kon laten snapte hij als jong kind niets van. De verkilling van zijn moeder naar hem en later de verkilling van zijn vader, deed hem het contact met zijn Ziel verliezen. Het verkilde hem zo zeer dat hij begin twintig al een beruchte moordenaar was. Jaren later, toen ook de criminele wereld zich tegen hem keerde, pleegde hij zelfmoord.
Een teleurgestelde en verbitterde man
Een man komt uit een gezin met twaalf kinderen, hij is de oudste. De moeder kan de kinderen, die nauwelijks een jaar met elkaar schelen, niet aan. Ze voedt ze en kleed ze, maar er is geen enkele affectie. De vader heeft een paar baantjes om het gezin te kunnen onderhouden en is daardoor nauwelijks aanwezig. De kinderen groeien op in een sfeer van vechten voor je eigen hachje en dat doen ze dan ook met elkaar. Wanneer het eten op tafel wordt gezet, probeert ieder kind zoveel mogelijk te krijgen. De oudste voorop, hij neemt soms zoveel dat de jongeren nauwelijks iets te eten hebben.
Dit gedrag houdt hij zijn hele leven en het blijft niet alleen bij voeding. In zijn werk kan hij het niet hebben dat jongeren hem in salaris en functie passeren. Zelfs niet van zijn eigen zoon. Dat er geen band was tussen hem en zijn ouders is duidelijk. Helaas ook niet tussen hem en zijn grootouders, dat had veel goed kunnen maken.
Je begrijpt ook hij heeft in de loop van zijn leven het contact met zijn Ziel verloren, ofwel met zijn gevoel. Waardoor ook de band met zijn vrouw (de plaatsvervanger van zijn moeder) desastreus is. Het leven heeft hem teleurgesteld en tot een verbitterde man gemaakt.
Iets wat generaties lang wordt doorgegeven…
Een vrouw wordt van kinds af aan mishandeld, zowel geestelijk als lichamelijk. Wanneer zij zelf moeder is krijgt haar dochtertje klappen van haar. Ze vertelt mij tijdens het consult dat ze zich hiervoor schaamt en niet weet hoe dit te stoppen. Ik raad haar aan om haar ouders te vergeven voor de mishandelingen. De vrouw heeft geen contact meer met haar ouders en wil dat ook niet herstellen. Mijn advies is om haar ouders een brief te schrijven met hoe ze het heeft ervaren. En aan het eind van die brief te zetten dat ze hen vergeeft. ‘Deze brief hoeft niet te worden verstuurd’, vertel ik haar. ‘Het beste is om de brief een paar maanden te bewaren, totdat je de brief drie keer zelf hebt gelezen. Verbrandt dan de brief met de laatste woorden die je er aan wilt toevoegen.’
Waarom liet ik haar een brief schrijven, terwijl deze niet wordt verstuurd? Door de brief te schrijven legt ze de ernst van de mishandeling vast en legt ze tevens de ervaring van haar dochtertje vast. Zo word ze zich bewust dat wat haar ouders haar hebben aangedaan, zij nu haar kind aandoet. Door haar ouders te vergeven, vergeeft ze tegelijkertijd zichzelf. Immers de onzichtbare verbintenissen trekken door naar zowel de generaties van het verleden als het heden en de toekomst. Door het op te lossen met haar ouders stopt het doorgeven naar haarzelf en naar haar dochter.
Iets wat generaties lang wordt doorgegeven, ook haar ouders hadden vroeger klappen gekregen, kan gestopt worden door degene die haar of zijn moed en doorzettingsvermogen gebruikt om er zelf mee te stoppen. Niet alleen voor je kinderen en kleinkinderen, maar ook voor ouders en voorouders. De onzichtbare verbintenissen reiken ver. Zelfs horizontaal, dus ook voor neven en nichten.
Belast door oorlogswonden
In de Tweede Wereldoorlog zijn miljoenen mensen vermoord, mishandeld en zijn er gruwelijke misdaden gepleegd door vele Duitsers. Niet alleen door hen ook door diverse mensen uit eigen land, zowel in Nederland als andere landen. In de opleiding die ik deed bij Michael Barnett kwamen mensen vanuit de hele wereld. Er waren zoveel leerlingen uit Duitsland dat Michael (een Engelsman) zich op een gegeven moment in Duitsland ging vestigen.
Velen van hen, geboren ver na de Tweede Wereldoorlog, voelden zich belast met de gevolgen van dit oorlogsgeweld. Ook mensen waarvan de ouders er niet aan mee hadden gedaan. Ook zij ervoeren de erfenis als een collectieve ballast van de vorige generatie. In de vele gesprekken die ik met ze had, kwam naar voren dat ze de opleiding deden om zelf anders in het leven te staan. En daardoor de last die collectief op hun schouders rustte te kunnen vergoeden, zodat hun eigen kinderen en kleinkinderen er niet mee werden opgezadeld.
Stuk voor stuk mensen die zich bewust waren en de verantwoording namen de mensen in hun land te helpen als therapeut, coach of als adviseur. Dit deden ze met zoveel liefde en begrip dat er door hen in de loop der jaren (vanaf 1986) veel is geheeld en veranderd in hun land. Hoe men in Duitsland met de vluchtelingen omgaat is een duidelijk bewijs. Daar kan Nederland nog wat van leren.
Ik kan nog vele voorbeelden geven, maar daar ga ik volgende week mee verder. De Onzichtbare Verbintenissen hebben invloed op ieder van ons, meer dan je je wellicht bewust bent.
Lieve groet,
Daisha
Heb je de vorige blogs over Onzichtbare Verbintenissen gemist? Hier vind je deel 1, deel 2, deel 3 en deel 4
P.s.: Mocht je vragen hebben over dit onderwerp, stuur deze dan naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord ze in het programma ‘Zielentaal’ dat ik elke zondagavond om 21.00 uur presenteer via internetzender Radio Merlijn www.radiomerlijn.nl Je kunt het nog de hele week bij ‘Uitzending Gemist’ terugluisteren.
Wil je een uitgebreid persoonlijk of zakelijk advies? Kijk dan bij consulten naar de mogelijkheden en de tarieven. En bel naar 0575-502264 om een afspraak te maken.
Contact
Daisha de Wijs
Wellenbergweg 2
7383 RX Voorst gem. Voorst
KvK 71678212
BTW nr. NL858806940B01
© 2020 Daisha de Wijs - All Right Reserved | Webdesign en realisatie door De Grinthorst
Ontvang nieuwe artikelen per email
Met mijn wekelijkse blog updates per email mis je nooit meer een artikel