Wat is het heerlijk als je een goed gesprek hebt met elkaar. Een goed gesprek is als een dans tussen Zielen. Het is een uitwisseling van gedachten zonder oordeel. Het is een kunst om met elkaar te spreken, niet met de bedoeling om te overtuigen, maar om te begrijpen. In de stilte tussen woorden bloeit de ware communicatie op.

Geen gehakketak, maar eerlijk zeggen wat je ervan vindt. Maar hoe krijg je dat voor elkaar: een gesprek waarbij de ander zich niet gekwetst voelt en jij zegt waar het op staat? Of dat de ander je niet begrijpt, terwijl je het toch echt duidelijk vertelde? Een goed gesprek hangt af van een paar basisregels. Het is misschien even oefenen, maar dan heb je wel een goed gesprek!

Ja, maar…

Het vereist moed om eerlijk te zijn. Om te spreken vanuit het hart zonder woorden ertussen als bijvoorbeeld ‘maar’ of ‘gewoon’. Wanneer we het woordje ‘maar’ gebruiken, creëren we een kloof tussen een compliment en kritiek. Het ‘maar’ ontkracht alles wat ervoor is gezegd, en wekt argwaan op. In plaats van te verbinden, verdeelt het. Het beste kun je streven naar zinnen die bruggen bouwen in plaats van muren.

Iemand vertelt je iets aardigs en gaat verder met ‘maar…’ of ‘ja, maar…’. Als je dit hoort doet alles wat voor de ‘maar’ kwam er niet zoveel meer toe. Je spitst je oren en hoort alleen nog maar wat er na dat ‘maar…’ wordt gezegd. Door het woordje ‘maar’ ben je op je hoede, je verwacht iets vervelends te horen. En meestal komt er ook iets vervelends.

Magisch

Bijvoorbeeld: ‘Ik vind je een aardige meid, maar ….’ En dan komt het: ‘maar… het zou fijn zijn als je alles wat vlugger doet.’ Er komt meestal iets negatiefs na het ‘maar’. Wat dikwijls volkomen in tegenspraak is in wat de ander je eerst vertelt. Deze tegenspraak wordt benadrukt door het magische woord ‘maar’.

Nog een voorbeeld: ‘Ja, ik wil je niet tegenspreken hoor, maar…’ Jawel je bent het niet eens met de spreker, dus je wilt hen of haar wel tegenspreken!

Waarom zegt de spreker eigenlijk eerst dat hij je aardig vindt? Is dit omdat hij bang is je te kwetsen? Of wil hij het leed op voorhand al verzachten? Ondanks alle goede bedoelingen voel je je er niet lekker onder. Pas altijd op met het woordje ‘maar’. Helaas zit het er stevig bij ons ingebakken. Het zal niet meevallen het woord te vervangen door ‘en’.

Subtiel gif…

Door het maar, doe je alles teniet wat je daarvoor zegt. ‘Ik heb een leuke vakantie gehad, maar… de groep was niet zo leuk.’ In wezen zeg je: ‘De vakantie is me erg tegengevallen. De groep mensen waar ik mee was voldeed niet aan mijn verwachtingen.’
Wanneer je in je op voelt komen dat je het woord ‘maar’ wilt gebruiken, dan kun je het beste het ‘maar’ vervangen door het wonder van ‘en’.

Het woord ‘gewoon’ draagt ook een subtiel gif met zich mee. Het impliceert dat de waarde van wat er wordt gezegd, gewoon is, alledaags, niets bijzonders. Bijvoorbeeld: ‘Wat je nu tegen me zegt, vind ik niet prettig. Je kunt het ook gewoon anders zeggen.’
Of: ‘Ik adviseer je om je gewoon anders op te stellen.’ Of ‘Je kunt ook gewoon hetzelfde doen als ik nu doe.’’

Niet zo vanzelfsprekend

Wanneer het zo gewoon was voor die persoon, of voor jezelf, had je het al wel gedaan. Het woord gewoon geeft aan dat het vanzelfsprekend is, dat het makkelijk voor je is. Het gif zit er in dat je, omdat het juist moeilijk voor je is, het daardoor al niet gaat doen.

Nog een voorbeeld: ‘Niemand heeft in de gaten dat wat zij zegt gewoon niet waar is!’ Hoezo niemand? Ben jij niemand? Of: ‘Ik moet toch gewoon mijn mening kunnen zeggen naar mijn moeder toe.’ Maar je doet het niet, want het is niet gewoon voor je. Anders had je het al gedaan!

Vaak gebruiken we het woord ‘gewoon’ zonder na te denken over de diepgang ervan. Maar als we het ‘gewoon’ moeten vinden, beperken we onszelf. Woorden zoals ‘gewoon’ kunnen ons vastzetten in overtuigingen die ons beletten om moeilijke situaties te veranderen.

Hoe vaak gebruik jij het woord ‘gewoon’? Doordat je het gewoon moet vinden, lukt het je niet om een moeilijke situatie te veranderen! Let op als je het woord ‘gewoon’ gebruikt…

Echt waar, eerlijk gezegd…

Waarom benadrukken sommige mensen wat ze beweren met de woorden: ‘echt waar’, ‘eerlijk gezegd’ of ‘ik zweer…’? Was alles wat ze daarvoor vertelden dan niet waar? In feite haalt de spreker hiermee een deel van zijn verhaal onderuit.
Voor veel mensen zijn dit enkel stopwoordjes. Ga er eens op letten hoe vaak je deze woorden gebruikt. Als je ze uit je taalgebruik weet te bannen komt je geloofwaardiger over.

Het is in je eigen belang (voor je bestwil)

Heb je dit wel eens gehoord? ‘Ik doe het alleen maar omdat het goed is voor je.’ Wat een opofferingsgezindheid! Of heeft degene die dit zegt een verborgen agenda? Neem er rustig de tijd voor om te ontdekken wat de ander er precies mee bedoeld. Is het wel voor jouw bestwil of juist voor de bestwil van degene die het zegt?

Stel vragen en probeer erachter te komen wat de werkelijke bedoelingen van de spreker zijn. Anderzijds: gebruik dit soort zinnetjes niet als je iemand anders probeert te overtuigen. De ander is extra op zijn hoede en de kans is groot dat wat je wilt bereiken juist mislukt. Het doet herinneren aan je ouders, die deden ook alles voor jouw bestwil. Maar in wezen was het om het zelf makkelijker te hebben.

Overbodige vragen

Stel geen overbodige vragen. Zoals: ‘Ik wil je iets heel persoonlijks vragen.’ Hoezo? Datgene dat je vraagt is uiteraard persoonlijk. Of: ‘Weet je zeker dat deze jurk me leuk staat?’ en ‘Wil je echt dat ik dat doe?’
Deze vragen ondermijnen je eigenwaarde, ze maken je onzeker! Bovendien roept het bij de ander onbewust irritatie op. En het is de vraag of je daarna nog eerlijk antwoord krijgt.

‘Mag ik je iets vragen?’ Zonder toestemming gaat de vrager al door en stelt zijn vraag!
Je bent al iets aan het vragen, dus waarom stel je dan deze vraag? Als ik dat hoor, denk ik altijd: één vraag? Ik weet zeker dat er nog een tweede komt, want door dit te zeggen heb je al een vraag gesteld. Je begrijpt de irritatie komt bij de ander al opzetten. Wanneer je een vraag hebt, stel je vraag zonder daar eerst toestemming voor te vragen.

‘Mag ik u bedanken…’ En wanneer doet diegene dat?  Nooit!
Het gevolg is, dat de ander het niet als echt bedanken ervaart!

Pas op voor misleidingen

‘Je kunt dat zo goed…’
Pas op, voordat je het weet doe je iets dat je niet wilt!

‘Ik wil me er niet mee bemoeien hoor…’
Daarna bemoei je je er wel mee!

‘Ik wil je niet tegenspreken hoor, maar…’
Jawel, je bent het niet eens met de spreker, dus spreekt het wel tegen!

‘Doe niet zo ongezellig, dat ene drankje maakt toch niets uit…’
Laat je niet misleiden. Degene die het zegt wil toestemming van jou om te mogen drinken! En degene die ongezellig wordt, is meestal degene die te veel drankjes drinkt!

Afspraak of eis?

Ouders zijn heel goed in afspraken maken, of toch niet? Tegen de tiener zeggen ze: ‘We spreken af dat je om 11 uur thuis bent.’ En vervolgens komt de tiener om 12 uur thuis. De ouder is boos en zegt: ‘We hadden toch afgesproken dat je 11 uur thuis zou zijn.’ Helaas, je hebt niets afgesproken. Afspreken is dat beide partijen inbreng hebben, en dat was niet het geval. Een afspraak is een overeenkomst. Het is iets dat je in gelijkwaardig overleg vrijwillig met elkaar afspreekt en aan elkaar toezegt.

Zo ook: ‘We hadden afgesproken dat je je kamer zou opruimen.’ Of ‘We hebben afgesproken dat je in ieder geval één hap ervan zou nemen, ook al lust je het niet.’
Weet je zeker dat de ander inbreng heeft gehad? Zo neen, dan heb je het geëist. Niemand heeft zin, of je nu kind, tiener of volwassen bent, om zonder inspraak iets te moeten waar je geen zin in hebt.

Mensen die zwijgen…

Wanneer iemand iets wil zeggen, hoor je dat aan zijn/haar ademhaling. Een diepe inademing is vaak een teken dat iemand je wil onderbreken en het woord wil overnemen. Om een goed gesprek te voeren, is het belangrijk dat je dit merkt. Maak vooral oogcontact, en/of kleine gebaren met je hoofd. Je open handen laten zien, maakt het gesprek voor beiden aangenaam.  Soms is het belangrijk om iemand licht aan te raken om zelf weer aan het woord te kunnen komen.

Mensen die zwijgen hebben ook een mening! Luister naar ze, het kan belangrijk voor je zijn. Kijk naar hun lichaamstaal en gebruik dat om ze aan het praten te krijgen. Bijvoorbeeld als de ander ja-knikt door te zeggen: ‘ik zie je knikken, waar ben je het mee eens?’ Of: ‘Wat een diepe zucht, heb je moeite met wat ik zeg?’.

Via je lichaam laat je ook je gevoel zien: Blozen, nors gezicht, fronsende wenkbrauwen, op tafel tokkelen, of met een pen de hele tijd klikken. Let erop als een ander dat doet en ga vragen wat er is. Zo blijf je in contact met de ander. En misschien krijg je de waarheid te horen!

Regels voor een goed gesprek

Geef je gevoelens weer met in achtneming van de volgende regels:

• Praat in de tegenwoordige tijd.
• Heel belangrijk: gebruik de ‘ik’-vorm in plaats van ‘men’ of ‘je’.
• Gebruik geen woorden als: ‘indien’, ‘misschien’, ‘wellicht’, ‘zou kunnen’, ‘maar …’, ‘echter’.
• Vermijd ‘ik denk’ en/of ‘zou moeten’, gebruik ‘ik voel’ en/of ‘ik wil’.
• Wees concreet, geen vage woorden.
• Vermijd ellenlange verhalen over vroegere gebeurtenissen. Spreek slechts kort over je verleden en alleen dan als het de huidige situatie verduidelijkt.

Woorden dragen de energie van het Universum!

Tijdens Satsang stelt men soms een vraag voor een ander. De vraag is echter van henzelf, maar ze durven het niet te vragen. Net zoals het jonge meisje bij de huisarts komt en vertelt dat haar vriendin seks heeft gehad en nu jeuk aan haar vagina heeft.

Elk woord dat uit onze mond vloeit, draagt de energie van het Universum. Niets is gewoon. Als we onszelf toestaan om te erkennen dat elk gesprek, elke uitwisseling, heilig is, kunnen we de kracht van onze woorden transformeren. Door dit bewust te zijn kunnen we echt luisteren, begrijpen en liefhebben.

Hoe we met elkaar communiceren bepaalt hoe de interactie tussen ons is. Is de communicatie helend, dan komt er een sterke verbinding tussen elkaar tot stand. Een verbinding waarbij het niet uitmaakt dat de ander wat klungelig uit zijn of haar woorden kan komen.

Een goed gesprek begint niet met je tong, maar vanuit je hart. Laten we die reis samen maken, op het pad van woorden die genezen, verbinden en verlichten.

Het toepassen van stilte

Wij worden constant geconfronteerd met lawaai. Mede doordat veel mensen constant in hun hoofd zitten. Hierdoor heeft men moeite met stiltes. En doet men er alles aan om stiltes te vermijden. Stiltes zijn lastig en vinden we ongemakkelijk. Het laten vallen van stiltes is heel krachtig wapen in een gesprek.

Vaak weet de ander niet hoe die op jouw stilte moet reageren. Wordt onzeker en jij hebt daardoor bij voorbaat al een voorsprong. De ander gaat bovendien de stilte opvullen en vertelt dan meer dan dat hij of zij anders zou zeggen. Zo krijg je eerder de waarheid te horen.

Krachtige helende woorden…

Woorden kunnen kwetsen, kunnen je angstig maken, je beledigen of woedend maken. Maak je woorden ‘helend’. Pas toe wat ik hier aan adviezen geef, en je zult een fijn en helend gesprek hebben.
Begrijp de kracht van woorden én stilte, ze zijn van essentieel belang. Woorden zijn als zaadjes die we planten in de geest van anderen, en het is uiteraard van groot belang dat deze zaadjes van waarheid, oprechtheid en liefde zijn.

Woorden zijn ontzettend krachtig. Het is van belang dat we ons bewust zijn van de woorden die we kiezen. Woorden als ‘echt waar’ en ‘eerlijk gezegd’ hebben vaak het tegenovergestelde effect. Ze roepen twijfel op over de waarachtigheid van wat daarvoor gezegd werd. Ware oprechtheid heeft geen extra bevestiging nodig.

Wat je ook zegt tegen een ander, luister altijd naar je eigen woorden. Geef je een advies aan iemand anders? Vraag jezelf dan af of jijzelf dat ook doet. Zo neen, dan is het meer een advies aan jezelf, en niet zozeer aan de ander!

Lieve groet,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!