Een echtpaar van midden dertig komt bij me omdat de relatie nog net niet helemaal op springen staat. Er is al maandenlang een vervelende, paniekerige en ruzieachtige sfeer tussen hen. Vandaar dat ze mijn hulp hebben ingeroepen.

Geen informatie vooraf

Sander, mijn man, maakt de afspraken voor het consult. Ik krijg alleen een naam van de persoon of personen die komt/komen. Soms vertelt men aan Sander waarom ze graag de afspraak willen, zo ook bij deze mensen. Omdat ik liever niet wil weten waarvoor men komt, zodat ik ‘schoon’ met de Ziel van de persoon c.q. personen kan ‘praten’.

Behalve wanneer het om een relatie consult gaat. Dan is er voor ieder een half uur en samen nog een half uur ingepland. Dus in plaats van 1 uur, is het dan 1,5 uur. Hierdoor weet ik dat het om een relatieprobleem gaat. Iedere informatie, ook al is het miniem, kan mij eventueel beïnvloeden. Wanneer ik geen enkele informatie heb, bemoeit mijn verstand er zich tenminste niet mee…

‘Praten met de Ziel…’

Wanneer ik de geboortedatum en de voornaam van iemand krijg, dan stem ik mij af op de Ziel van de persoon. Ik vraag aan de Ziel het karakter, met welke missie men op aarde is gekomen. Of er littekens in de Ziel zijn, meegenomen uit vorige levens. Verder vraag ik aan de Ziel of er eventuele pijnpunten in de jeugd zijn ontstaan, of vanuit vorige levens zijn meegenomen.

En dan laat ik de Ziel vertellen wat de Ziel belangrijk vindt voor het nu. Je Ziel zal nooit de geheimen, die jezelf nimmer aan wie dan ook zou willen prijsgeven, vertellen. Heb daar vertrouwen in!

Wat me zelden is gebeurd was bij een man. Ik mocht alles over zijn jeugd weten, maar de Ziel weigerde om iets over zijn leven van zijn 19^e t/m zijn 35^ste te vertellen. Na zijn 35^ste vertelde de Ziel verder. Ik heb nog een paar keer aan de zijn Ziel gevraagd: ‘Weet je zeker dat ik niets over die periode mag weten?’ Het antwoord was elke keer een duidelijk: JA!

Toen ik dit aan de man vertelde, zei hij opgelucht: ‘Heel fijn, want daar wil ik ook niets over kwijt. Ik wil nog niet eens aan die periode denken, en zeker niet aan herinnerd worden!’

Verschil tussen littekens in de Ziel en pijnpunten

Wat is het verschil tussen littekens in je Ziel en pijnpunten uit vorige levens? Daar is maar een heel klein verschil in. Namelijk littekens in je Ziel zijn de drempels die je gedurende je leven in jezelf tegenkomt. Je bent naar de aarde gekomen om die te overwinnen. Tenminste liefst wel, anders neem je ze weer mee naar een volgend leven.

Pijnpunten zijn je reacties vanuit deze littekens naar buiten toe. En/of de emotionele pijn die ontstaan is vanuit gebeurtenissen in je jeugd. Waarom en/of? Soms wordt de pijn die je meeneemt vanuit vorige levens versterkt in je jeugd. Je kiest namelijk het gezin, je ouders, je omgeving om je pijn op te lossen. Dat betekent dat je min of meer weer in zo’n situatie moet zijn om het in je huidige leven te kunnen oplossen.

Maar als je niet weet wat die pijn is, kan het versterkt worden door je reacties vanuit die pijn. Iets oplossen kan namelijk alleen als het probleem zich weer voor doet. En dat is ook de bedoeling van je huidige leven, jezelf heel maken, ofwel het helen van pijn!

Geen gedachten

Baby’s slaan de eerste jaren geen bewuste herinneringen op. Ze hebben geen gedachten, en vormen daardoor geen bewuste herinneringen. Ze ervaren slechts, ze leven volkomen in het nu. Vandaar dat pijnpunten worden opgeslagen in hun onderbewuste. Je bent je dus niet bewust dat je vanuit die pijnpunten reageert. Als kleine peuter beginnen we pas herinneringen op te slaan.

Het kan zijn dat je al op jonge leeftijd reageert vanuit je pijnpunten. Of ze nu uit vorige levens komen, of dat deze in de eerste paar jaren van je leven zijn ontstaan. Omdat je vanuit die pijnpunten reageert, kan het zijn dat er in de rest van je leven nog meer pijnpunten ontstaan. Zo stapelt het zich steeds meer op. Op een gegeven moment wordt het een onbewuste gewoonte om van daaruit te acteren en te reageren.

Meer dan dertig mensen

In de Satsang van 15 januari 2023 – het thema was overgave – begeleidde ik de mensen in een oefening die dat laat zien. Hoe reageer je wanneer je iemand voor het eerst tegenkomt? De een doet dat vanuit het verstand c.q. ego. De ander vanuit wat je met bepaalde personen hebt meegemaakt in het verleden. Vervolgens kijkt een ander weer (onbewust) vanuit het gevoel of je voor de rest van je leven met deze persoon moet optrekken.

Door de mensen met elkaar op energetische en gevoelsniveau met elkaar te laten verbinden, ervaart men een verbinding vanuit compassie, vanuit liefde. Meer dan dertig mensen deden eraan mee, twee mensen tegen over elkaar zittend. Iedereen, maar dan ook iedereen, merkte bij zichzelf het ontzettend grote verschil tussen de energetische en emotionele verbinding en het ‘kijken’ vanuit het verstand.

Het pijnlichaam is net even anders

Eckhart Tolle spreekt over het pijnlichaam. Pijnpunten zijn net een beetje anders. Met het pijnlichaam bedoelt hij de opeenstapeling van pijn die je in je leven hebt opgedaan. Hij noemt het ook wel: je schaduwkanten. Ofwel het negatieve energieveld dat zich heeft afgesplitst van je bewustzijn. Sommige mensen leven volgens hem volledig in de ban van deze innerlijke schaduw. Het gevolg? Een leven vol duisternis, want dat heeft het pijnlichaam nodig om te kunnen overleven. Je komt dus al snel in een vicieuze cirkel terecht.

De pijn wordt dan brandstof voor je bewustzijn, zegt Eckhart Tolle: je transmuteert je pijn met aanwezigheid. Hij zegt: ‘Pijn kan zich alleen voeden met pijn. Pijn kan zich niet voeden met vreugde. Als het pijnlichaam het eenmaal heeft overgenomen, wil je meer pijn.’

Je bewustzijn gaat zich als het ware voeden met je pijnlichaam. Zo wordt je belevingswereld! Op het moment dat je dit bewust bent, de pijnlijke energie ervan voelt, kun je dat patroon veranderen. Het kan zich dan niet meer als een patroon manifesteren. Je hebt dan toegang tot de innerlijke kracht gekregen om bewust op een andere manier te reageren.

Hoe los je pijnpunten op?

Pijnpunten zijn je reacties vanuit opgedane pijn uit vorige levens en eventueel je huidige leven. Zodra je weet welke dat zijn, kun je het stapje voor stapje in jezelf veranderen. Zonder oordeel of analyses. Zie het en accepteer dat het er is. Dus eerst bewust zijn welke pijnpunten je hebt, en hoe je reacties vandaar uit zijn.

Iedereen heeft tien seconden de tijd om te besluiten hoe je op iets reageert. Gebruik die tien seconden om bewust niet meer vanuit die pijnpunten te handelen of te reageren. Hoe dan wel? Een patroon dat al jaren bestaat kan niet in een paar dagen, of maanden worden opgelost. Door je telkens bewust te zijn van je pijnpunten, merk je op een gegeven moment dat je steeds meer vanuit je Zijn gaat reageren.

Terug naar het echtpaar…

Terug naar het echtpaar dat bij me kwam. De vrouw had een paar pijnpunten naar dit leven meegenomen. En bovendien ook nog pijnpunten in haar jeugd opgebouwd. Dubbele pijn dus, niet eenvoudig om dat zomaar te transformeren!

Haar pijn was dat ze in een vorig leven niet werd erkend. Zelfs voor dom werd versleten, terwijl ze enorm intelligent was. Haar vader in dat leven was streng, had veel regels die hijzelf nodig had. Hij had de stelling dat een vrouw niet intelligent kon zijn.

De vrouw had in haar vorige leven willen studeren, carrière maken. In haar jonge jeugd moest ze al haar moeder helpen met het huishouden en de kinderen. Ze mocht de basisschool afmaken, maar niet studeren. Ze werd op een gegeven moment uitgehuwelijkt aan een man die deze zelfde ideeën had.

Haar leven was een gevangenis

In wezen leefde ze haar hele vorige leven in een gevangenis. De Ziel van de vrouw was daarom gekomen om vrij te zijn. De beste manier is daarvoor is om dat te leren bij iemand die zo was als haar vorige vader en echtgenoot. Maar ja, dat moet je als mens dan wel weten. Haar ervaring in haar jeugd was min of meer hetzelfde als haar vorige leven.

Ook haar vader in haar huidige leven stelde regels. Maar lang niet zo streng als in haar vorige leven. Ze werd opstandig, maar op een gegeven moment ging ze, zo jong als ze was, zich aanpassen. En ervaarde haar thuis steeds meer als een gevangenis. De pijn die in haar vorige leven was opgebouwd werd steeds sterker. Met name door de straf die ze kreeg als ze enigszins van een regel afweek.

Al vroeg ging ze het huis uit. Ze wilde leven zoals zij dacht dat het leven kon zijn. Vrij, zonder regels en zelfstandig. Ze werd teleurgesteld, omdat de maatschappij nu eenmaal ook regels kent. En vrijheid in jezelf zit, en niet in de dingen die je doet. Dus de pijn bleef, én ook haar reacties van daaruit.

Eigenwaarde en erkenning

Wanneer iemand haar een advies gaf, ervaarde ze het als kritiek. Als haar partner voor zichzelf iets besloot en het pas mededeelde als hij eruit was, ervaarde ze dat als een afwijzing. Haar gedachte was dan: ‘Zie je wel, ik doe er niet toe.’ Collega’s konden misbruik van haar maken. Wanneer ze zeiden: ‘Wil je dit van mij overnemen, je kunt dat zo goed.’ Dan werkte ze uren langer door dan haar werd uitbetaald.

Ze zocht naar erkenning. Erkenning heeft met het ego te maken, met eigenwaarde. Wanneer je jezelf niet erkent, ken je jezelf geen waarde toe. En dan moet die waarde door anderen aan je worden gegeven. Helaas, beklijft geen enkel compliment, omdat het geen bodem in de persoon zelf vindt. Je bent dan als een zeef, hoeveel complimenten je ook geeft: het is nooit genoeg.

In relatiesfeer was de vrouw altijd op haar hoede. Ze dacht meteen dat ze werd buitengesloten. Of dat men haar dom vond. Daarom wilde ze vaak haar gelijk hebben, haar mening doordrukken. En was verdrietig als men het niet met haar eens was. Geen gezonde basishouding voor een liefdesrelatie.

Zijn vader stierf

De man had een pijnpunt uit zijn jeugd. Op vierjarige leeftijd verloor de man zijn vader. De vader kreeg een hartstilstand op zijn werk, en overleed onderweg naar het ziekenhuis. De plotselinge dood had al een grote impact in zijn leven, maar het volgende kwam daar nog bovenop.

Zijn moeder was van mening dat haar enige zoon bespaard moest blijven van verdriet. Hij mocht nog net even van zijn vader afscheid nemen toen hij lag opgebaard. Maar het beleven van haar verdriet en van de aanwezigen vond ze te veel voor hem. Daarom moest hij twee dagen logeren bij een tante die hij nauwelijks kende. Hij was niet bij de laatste dag voor en niet tijdens de begrafenis van zijn vader.

De pijn die hierdoor ontstond was dat hij altijd alles van zijn vrouw controleerde. ‘Waar ga je naar toe?’ ‘Hoe komt het dat je niet op tijd was?’ ‘Waar gaan je gedachten over?’ ‘Moet je nu alweer weg?’ ‘Ik voel dat er wat met is, waarom mag ik dat niet weten.’ etc., etc.
De vrouw die was gekomen om vrij te zijn, en werd hier zoals ze zei: ‘Ik word helemaal gek van hoe hij naar me doet. Ik kan geen stap verzetten of hij roept mij ter verantwoording!’

Je eigen unieke pijnpunten

Twee maanden later kreeg ik een mailtje van ze. Heel lief, even een update. ‘De liefde is er weer,’ schreven ze ‘het gaat ontzettend goed met ons. Heel af en toe wat heftige gesprekken, maar altijd weer dat begrip. De kinderen knappen op door onze liefde. Zijn niet meer angstig of zenuwachtig.’

Mede doordat ik in dat consult de pijnpunten van hun kinderen heb verteld. Hierdoor begrijpen ze niet alleen elkaar beter, maar ook hoe ze hun kinderen kunnen begeleiden naar een prachtige volwassene.

Weet dat iedereen eigen unieke pijnpunten heeft. Daarom kan ik slechts een voorbeeld geven. Hierin kun je wellicht iets herkenning in vinden. Maar de grote kans is dat het bij jou om een ander pijnpunt gaat.

Je pijnpunten bepalen hoe jouw eigenwaarde en zelfvertrouwen is.
Eveneens bepalen ze hoe je in oorsprong niet bent.
Ze overtroeven je authentieke Zijn!

Volgende week vertel ik over eigenwaarde en zelfvertrouwen. Niet alleen het verschil, maar ook wat je kunt doen om dit eventueel op te bouwen en/of eigen te maken.

Lieve groet,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!