We zijn nog steeds afhankelijk van anderen. Of je het wilt of niet. Hoe wij in de ogen van anderen zijn, hangt vaak onze eigen identiteit af. En dat begint al vroeg, al in onze jeugd. Eerst hoe je ouders je zien, je familie, later op school en als volwassene. Maar ook wanneer de ander je benadeelt, je zelfrespect aantast, of je vernedert.
Vandaar dat innerlijke pijn alleen met de ander kan worden opgelost. Iedereen wenst vrede, maar voert vaak helaas oorlog in of met zichzelf.

Heel vervelend is het dan als die ander er niet meer is. Bijvoorbeeld omdat hij of zij overleden is. Toch is dat nog steeds mogelijk. Hoe kun je nu dat machteloze gevoel opheffen om weer grip te krijgen op jezelf, op je leven? Een vervelend gevoel dat is veroorzaakt door iemand waar je geen contact meer mee hebt, of iemand die overleden is, of door iemand die nog in je leven is, dat maakt niet uit. Het effect is in elke situatie geweldig bevrijdend!

Zo kun je je machteloosheid oplossen

Deze oefening kan je innerlijke pijn en verdriet oplossen:
Ga als eerste voelen wat jou is aangedaan. Welke gevoelens, welke emoties roept het bij je op. Op dat moment, maar ook zelfs nu nog.

• Was het boosheid?
• Was het teleurstelling?
• Afschuw? Haat?
• Verdriet? Pijn?

Wat was er als eerste? Werd je onderuitgehaald? Of heb je het gevoel dat je niet meer geliefd bent?

Schrijf, schrijf, schrijf…

Schrijf de vervelende, traumatische ervaringen, de verdrietige ervaring of wát het ook was, in detail op. Beleef het opnieuw vanuit jouw ogen. Meestal heb je nog wel een soort videofilm in gedachten, schrijf dat allemaal op. Hoe jij het hebt meegemaakt en hoe het voor jou voelde. Niet hoe je het nu voelt, maar juist toen, op dat moment. Vooral zoveel mogelijk als je de details nog kunt herinneren.

Laat wat je hebt geschreven een paar uur of een dag liggen. Lees het geschrevene heel bewust. Voel de emoties weer. Wanneer je dit hebt gedaan, vraag dan aan je diepste zelf, je Ziel: wat is de oorzaak, dat ik hierin terecht ben gekomen? Geef jezelf eerlijk antwoord. En dan vraag je jezelf: Waarom moest dit met mij of bij mij gebeuren? Zijn er op dit moment nog redenen in mijn leven dat het weer zou kunnen gebeuren?

Vergeven is niet voldoende

Om vervolgens jezelf de volgende vraag te stellen: Hoe kan ik dit voor de toekomst oplossen? Je zult merken als je je deze vragen hebt gesteld, dat er door de antwoorden een blok van je afvalt. Het belangrijkste is dat het machteloze gevoel verdwijnt. Je hebt weer grip op jezelf, op je leven. Vergeven is vaak niet voldoende. Je moet het in je hele systeem ervaren, voelen!

Geldt dit ook voor kleine dingen die in je leven gebeuren? Jazeker, deze oefening geldt voor alle gebeurtenissen en hindernissen in je leven. Dit is dé methode om vervelende en machteloze situaties op te ruimen in je leven.

Neemt deze oefening veel tijd in beslag? Dat zou kunnen, het ligt eraan hoe traumatisch het was, en hoe diep het in je geworteld is. Probeer altijd alles zoveel mogelijk op te ruimen, anders blijf je er jaren meelopen. Anders kan het je zelfvertrouwen en/of je eigenwaarde aantasten.
Men vindt het vaak niet erg om wekenlang een therapie te volgen dat vele uren in beslag neemt. Terwijl je nu elke keer als er iets gebeurt in je leven, het meteen zelf kunt oplossen. Op die manier blijft het niet in je systeem woekeren. Zo beleef je je leven vrolijk en liefdevol.

Innerlijke pijn

Erkennen dat je gekwetst bent, dat je pijn is gedaan en dat je daar emoties bij hebt, is belangrijk. Bagatelliseer het niet. Denk niet te snel: ‘nou ja, zó erg was het nou ook weer niet’. Denk niet: ‘ik moet niet zo met mezelf bezig zijn’. Of ‘ik moet daar toch boven kunnen staan?’

Nou, écht niet! We zijn nog steeds gewoon mensen. Wanneer je pijn hebt, gekwetst bent, getraumatiseerd bent, ga er niet boven staan. Op een gegeven moment haalt het je onderuit. Kies er niet voor om zo dapper te zijn, het is niet dapper.!Wanneer je het niet oplost, komt er iets in je systeem dat je gaat ondermijnen. Vaak komen dan de emoties en huilbuien los als je alleen bent.

Wat je ook kunt doen is: een brief naar de persoon die je iets hebt aangedaan schrijven. Verstuur deze brief niet, hoeft ook niet. Verbrandt de brief zodat het energetisch is opgelost. Door de brief te verbranden, ‘verbrand’ je het uit je systeem. En tegelijkertijd stop je het kwaad doordat je hebt uitgesproken wat het met je hebt gedaan. Opsturen is daardoor niet meer nodig.

Auw, dat doet zeer!

‘Oog om oog, tand om tand’, zoals ik in mijn vorige blog schreef is altijd nodig. Op deze manier laat je de ander weten: je gaat te ver, je misbruikt me of je gebruikt me als voetveeg. Ook al weet de ander het als mens niet, de Ziel van hem of haar heeft het ontvangen. We zijn allemaal door onze Zielen met elkaar verbonden. We komen immers allemaal uit dezelfde Bron voort.

Zou je het kwaad niet stoppen, dan blijf je onderdeel van dat kwaad. Je waardigheid, je zelfrespect gaat verloren. Of, het kan bijna niet anders, dat je anders de ander – of anderen die er niets mee te maken hebben – ook weer kwaad wil doen. En daar schieten we natuurlijk niets mee op.

Kinderen van zo’n jaar of twee, drie vinden het heerlijk om van alles te ontdekken in het leven. Op een gegeven moment geeft het kind je een klap. Wanneer je dan ‘au’ roept, vindt het kind het zo leuk dat je reageert dat het doorgaat. Nét zo lang… totdat jij het kind een kleine tik teruggeeft. Dan voelt het kindje pas wat het met jou doet!

Of zoals iemand me jarenlang geleden vertelde: ‘Toen mijn zijn zoon was vermoord, heb ik tijdens de rechtszaak de moordenaar in de ogen gekeken. En op een gegeven moment mocht ik de persoon – hem aankijkend – vertellen wat het mij heeft gedaan. Hierdoor kreeg ik rust in mezelf, en kon ik weer verder leven.’ Het is zelfs zover gegaan dat ze hier jarenlang lezingen over heeft gegeven.

Je schuldig voelen

Wat ook kan zijn dat men een schuldgevoel heeft. Dat degene soms denkt zelf mede schuldig te zijn aan de situatie. Bijvoorbeeld vrouwen c.q. mannen die zich laten slaan. Ze voelen zich schuldig omdat ze denken dat ze het misschien wel zelf oproepen.
Ook een kind dat verkracht is, of bij een echtscheiding na overspel, of dat je gehandicapt bent na een ongeval, of bij zinloos geweld, men kan zich schuldig voelen aan het leed dat de ander je heeft aangedaan.

Of men schaamt zich ervoor. Helaas gaat men dan onbewust een verbintenis met de dader aan. Niet doen!  Daarom: doe de oefening die ik hierboven schreef. Zoek of jij er de oorzaak van kan zijn, en er daardoor schuld aan kan hebben. Wat er ook is gebeurd, de ander heeft géén recht om jou zo te behandelen. Welke fouten je ook hebt begaan. Ook al ben je medeveroorzaker, jij bent niet perfect en jij maakt ook fouten, dus vergeef jezelf!

Wanneer je jezelf niet kunt vergeven dan kun je ook een ander niet vergeven. Denk aan wat Jezus zei: Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen!’ Geef jezelf de ruimte om jezelf te vergeven. Help het geweld de wereld uit, begin bij jezelf!

Veel wijsheid en liefde toegewenst!
Lieve groet,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!